Το Απόλυτο αντισεισμικό σύστημα Μεταλλικών, Σύμμεικτων,και άλλων δομικών έργων Ο υδραυλικός ελκυστήρας δομικών έργων της παρούσας εφεύρεσης καθώς και
#121
Δημοσιεύθηκε 28 Φεβρουάριος 2018 - 08:31 πμ
Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι η βάσεις των κατασκευών είναι πακτωμένες με το έδαφος λόγο του ότι ευρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Αυτό είναι αναληθές Η κατασκευή των πεδιλοδοκών υποδηλώνει ότι απλά πατάνε πάνω στο έδαφος. Μετά την κατασκευή των βάσεων συνήθως τοποθετούμε μπάζα περιμετρικά τους για να τις καλύψουμε ώστε να μην είναι ορατές. Αυτό το μπάζωμα μαζί με τα φορτία του κτιρίου περιορίζουν κατά κάποιο τρόπο την πλάγια ολισθαίνουσα μετατόπιση δηλαδή την αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής με διαφορά φάσης και η επιβαλλόμενη κίνηση του εδάφους στην κατασκευή είναι μεγαλύτερη. Επουδενί όμως το μπάζωμα της βάσης δεν μπορεί να σταματήσει την στροφή του τοιχώματος προερχόμενη από την ροπή ανατροπής η οποία αναγκάζει μεγάλο τμήμα του πέλματος της βάσης σε ανάκλιση - ανασήκωμα Αρχικά το τοίχωμα παραλαμβάνοντας τις εντάσεις αδράνειας από το διάφραγμα της πλάκας τις μεταφέρει μέσω της χιαστής ευρισκόμενη μέσα στην δομή του κάτω στο πέλμα της βάσης από την θλιβόμενη πλευρά του τοιχώματος. Αυτό το σημείο του πέλματος που κατεβαίνουν οι εντάσεις της ανωδομής είναι μία άρθρωση. Η άρθρωση επιτρέπει την περιστροφή του τοιχώματος που αυτό σημαίνει ότι μέρος των εντάσεων θα είναι εντάσεις θλίψης - καθοδικές από την μία πλευρά του και ανοδικές εντάσεις από την άλλη πλευρά. Αυτές οι ανοδικές εντάσεις δημιουργούν εφελκυσμό του οπλισμού στην μία πλευρά του τοιχώματος διότι όταν μέρος του πέλματος χάσει την επαφή του με το έδαφος λόγο της ανάκλησης δημιουργούνται αστήρικτα στατικά φορτία τα οποία έρχονται σε αντίθεση με της ανοδικές εντάσεις έλκοντας τον γραμμικό οπλισμό.
Τις ανοδικές αυτές εντάσεις της ροπής ανατροπής του τοιχώματος τις παραλαμβάνει η πεδιλοδοκός και ο κόμβος που σχηματίζεται από την συμβολή δοκού - τοιχώματος δημιουργώντας μία διπλή αντιρροπή πάνω στον κορμό της δοκού και του τοιχώματος η οποία αντιδρά και φέρνει την ισορροπία εμποδίζοντας και εξισώνοντας με αντίθετες εντάσεις την ροπή ανατροπής του τοιχώματος προσπαθώντας να κατεβάσει τις ανοδικές εντάσεις κάτω στην βάση. Το ίδιο συμβαίνει και στον αντικριστό κόμβο στην άλλη άκρη της δοκού με την διαφορά ότι όταν ο ένας κόμβος δέχεται ανοδικές εντάσεις ο άλλος δέχεται καθοδικές εντάσεις και η δοκός αντιδρά το ίδιο με αντιρροπές ισορροπίας. Αυτή η αντίθετη ένταση στα δύο άκρα της δοκού καταπονεί τον κορμό της δημιουργώντας πάνω σε αυτόν μία καμπυλότητα σχήματος ( S ) Το ίδιο συμβαίνει και στο τοίχωμα. Αν αυτή η καμπυλότητα είναι μικρή δεν υπάρχει πρόβλημα διότι η δοκός διαθέτει μία μικρή ελαστικότητα η οποία αποθηκεύει ή καταναλώνει μέσο της δημιουργίας θερμότητας την ενέργεια του σεισμού και δεν σπάει και μετά την ένταση επανέρχεται στην κανονικότητα χωρίς αστοχία. Εάν η σεισμική ενέργεια είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %). Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτώνται).
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζεται στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό/ σχήμα αστοχίας). Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
Τι κάνει η ευρεσιτεχνία για να μην αφήσει την κατασκευή να περάσει σε ανελαστικές μετατοπίσεις και αστοχίες.
Παίρνει μία δύναμη από το έδαφος μέσο ενός μηχανισμού που φέρει το ένα άκρο του τένοντα και είναι πακτωμένος στα βάθη μιας γεώτρησης και την μεταφέρει ελεύθερα μέσα από μια σωλήνα στο άλλο άκρο του που ευρίσκεται στο άνω άκρο του τοιχώματος με το οποίο πακτώνεται με έναν άλλο μηχανισμό με σκοπό να σταματήσει την ανατροπή - στροφή του τοιχώματος δηλαδή τις ανοδικές εντάσεις επιβάλλοντας καθοδικές εντάσεις ισορροπίας. Με αυτό τον τρόπο βοηθάει τις αντιρροπές των κόμβων εφαρμόζοντας σε άλλες περιοχές πρόσθετες δυνάμεις ισορροπίας ως προς την ροπή ανατροπής του τοιχώματος ώστε οι καμπυλότητα του κορμού της δοκού και του τοιχώματος να μην περάσουν ποτέ σε ανελαστικές ψαθυρές μετατοπίσεις και αστοχίες. Δηλαδή ο τένοντας παραλαμβάνει τις ανοδικές εντάσεις από το άνω άκρο του τοιχώματος και τις μεταφέρει απευθείας στο άλλο άκρο του μέσα στο έδαφος αφαιρώντας μεγάλο μέρος των εντάσεων από όλον τον φορέα. Αυτός είναι και ο κύριος σκοπός κάθε πολιτικού μηχανικού που σχεδιάζει αντισεισμικά ... σχεδιάζει έτσι ώστε να μεταφέρει όλες τις εντάσεις κάτω στην βάση. Η μέθοδος που προτείνω τις μεταφέρει μέσα στο έδαφος που είναι ακόμα καλύτερα. Γιατί χρειαζόμαστε την ευρεσιτεχνία αφού ο πεδιλοδοκός και ο κόμβος κάνει την ίδια δουλειά? Διότι τα μεγάλα επιμήκη τοιχώματα λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής τους με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Άλλωστε ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός το λέει καθαρά. ( Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. ) Για την ευρεσιτεχνία δεν είναι αναπόφευκτη η αστοχία διότι έχει την δυνατότητα να ελέγχει αρχικά ελαστικά αλλά και να σταματά δυναμικά τις μετατοπίσεις όταν αυτές τείνουν να περάσουν σε ανελαστική φάση ελέγχοντας καθ αυτόν τον τρόπο όλες τις εντάσεις του φορέα ώστε αυτές να περιορίζονται μέσα στην ελαστική φάση μετατόπισης. Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και δεν εφαρμόζετε από πηγή ευρισκόμενη πάνω στον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση. Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη. Αυτό κάνει την μεγάλη διαφορά και δίνει την δυνατότητα να περιοριστούν και να σταματήσουν δυναμικά οι μετατοπίσεις της παραμόρφωσης και της τελικής αστοχίας και κατάρρευσης.
#122
Δημοσιεύθηκε 22 Μάρτιος 2018 - 01:21 μμ
Δείτε τι είπε ο Βελόπουλος και ο Βλάχος στο 1-06 λεπτό προς το τέλος του βίντεο.
Δεν μου πείρε συνέντευξη απλά βρήκε την πατέντα στο διαδίκτυο και την ανέφερε.... Που είναι το κράτος?
https://www.youtube....h?v=92ZAxq3vjWs
#123
Δημοσιεύθηκε 27 Μάρτιος 2018 - 08:12 μμ
https://www.youtube....h?v=5WZoJbzIggA
#124
Δημοσιεύθηκε 21 Απρίλιος 2018 - 08:41 μμ
Οπότε αν έχουμε ένα σκελετό οικοδομής εμβαδού 100 τετραγωνικών μέτρων επί το 0,25 θα δούμε ότι αυτός αποτελείτε από 25 κυβικά οπλισμένου σκυροδέματος ο οποίος ζυγίζει 25Χ2400= 60000 κιλά ή 60 τόνους. Ο οπλισμός του χάλυβα είναι 25Χ140=3500 κιλά ή 3,5 τόνους. Δηλαδή χρειάζονται 3,5 τόνοι χάλυβα για να οπλίσουν 60 τόνους σκυροδέματος.
Αν αυτοί οι 3,5 τόνοι χάλυβα αποτελούσαν το συρματόσχοινο ενός γερανού πόσους τόνους θα μπορούσε ο γερανός αυτός να σηκώσει? Απάντηση = Χιλιάδες τόνους. ( όχι δεκάδες )
Συμπέρασμα Το σκυρόδεμα έχει πάρα πολύ οπλισμό μέσα του ο οποίος έχει την ικανότητα να σηκώσει το βάρος της κατασκευής εκατοντάδες φορές Και όμως οι κατασκευές σε μεγάλους σεισμούς παθαίνουν ζημιές.
Κάτι φταίει το οποίο διαφεύγει της μελέτης που κάνει ο πολιτικός μηχανικός.
Τι φταίει? Φανταστείτε έναν άνθρωπο που πνίγεται στην θάλασσα. Αν βάλεις έναν πολιτικό μηχανικό να τον σώσει σήμερα θα του πετάξει ένα σχοινί για να το πιάσει αυτός που πνίγεται και τραβώντας το σχοινί να βγει έξω χωρίς όμως ο μηχανικός να κρατά ή να δέσει κάπου την άλλη άκρη του σχοινιού. Δηλαδή θα του πετάξει το σχοινί στην θάλασσα και θα φύγει χωρίς η μία άκρη να είναι κάπου πακτωμένη. Το ίδιο κάνουν και στις κατασκευές Τοποθετούν πολύ οπλισμό χάλυβα χωρίς να πακτώσουν το ένα του άκρο σε κάτι σταθερό από το οποίο θα μπορούσαν να αντλήσουν δύναμη.
Η μέθοδος με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας αυτό είναι που κάνει που δεν το κάνουν οι μηχανικοί μελετητές. Πακτώνει πρώτα στο έδαφος τον οπλισμό για να αντλήσει από αυτό δύναμη την οποία μεταφέρει στο δώμα ώστε να σταματήσει τις μετατοπίσεις που παραμορφώνουν τα δομικά φέροντα στοιχεία.
Έχετε ακούσει να λένε ( ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται ) Ε... έτσι σχεδιάζουν σήμερα τις κατασκευές... πολλά σίδερα για μικρό όφελος. Κάποιος πρέπει να τους εξηγήσει ότι πρέπει να δέσουν την μία άκρη του σχοινιού με κάτι σταθερό. Αυτό προσπαθώ να τους εξηγήσω στα φόρουμ 10 χρόνια και μερικοί δεν λένε να το καταλάβουν. Αν το κάνουν αυτό με λιγότερο οπλισμό θα αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τον σεισμό.
Έκανα αυτή την ερώτηση για την πατέντα στην πύλη έρευνας που έχει πολλούς αρμόδιους ερευνητές. Για να δούμε θα απαντήσουν? The question is? Can we limit the movements of the upper floors if we connect the upper edges of the walls with the ground ? Αν πάρω απάντηση να μου σφυρίξετε. https://www.research...with_the_ground
Η αδράνεια είναι μία πλάγια δύναμη η οποία μεγιστοποιείται όσο αυξάνεται η μάζα το ύψος και η επιτάχυνση ενός σώματος. Το αποτέλεσμα της δύναμης αυτής είναι η τάση ανατροπής των τοιχωμάτων ( τοιχίων ) και των υποστυλωμάτων ενός φέροντα οργανισμού από σκυρόδεμα. Αυτή η τάση ανατροπής των τοιχωμάτων παραμορφώνει τους κορμούς των δοκών δημιουργώντας μία ελαστική καμπυλότητα στον κορμό τους πριν σπάσουν. Για να σταματήσει αυτή η παραμόρφωση των δοκών πρέπει να σταματήσουμε την ροπή ανατροπής των τοιχωμάτων. Πως σταματάς μια ροπή? Την σταματάς δημιουργώντας μία αντιρροπή Δηλαδή μία δύναμη κόντρα στην άλλη. Αυτή την δύναμη ισορροπίας της αντιρροπής που την χρησιμοποιείς για να σταματήσεις την στροφή του τοιχώματος πρέπει να την αντλήσεις από έναν εξωτερικό παράγοντα και όχι από την ίδια την κατασκευή όπως είναι το έδαφος που είναι σταθερό και να την μεταφέρεις στο κατάλληλο μέρος του τοιχώματος που είναι το ανώτατο άκρο του ώστε να έχεις εκεί επάνω δυνάμεις κάθετες κόντρα στις ανοδικές δυνάμεις της ροπής ανατροπής. Αυτό κάνει και η βίδα. Δεν ανακάλυψα εγώ την βίδα. Εγώ απλά ανακάλυψα ότι οι πολιτικοί μηχανικοί δεν χρησιμοποιούν την βίδα για να στερεώσουν τα τοιχώματα στο έδαφος. Αν ένα τοίχωμα δεν μπορεί να ανατραπεί γιατί το βιδώσαμε στο έδαφος δεν θα παραμορφωθεί και η δοκός οπότε δεν θα σπάσει. Και όμως αυτόν τον απλό συλλογισμό που έγινε και πείραμα από εμένα με θεαματικά αποτελέσματα δεν θέλουν να τον παραδεχτούν οι πολιτικοί μηχανικοί και συνεχίζουν να σχεδιάζουν τις κατασκευές με λάθος τρόπο θέτοντας τις ζωές μας σε κίνδυνο. Τώρα γιατί δεν παραδέχονται η επιστήμονες κάτι που είναι λογικό και απλό δεν ξέρω ρωτήστε τους.
Εγώ αυτό που έπρεπε και μπορούσα να κάνω το έκανα Νίκησα την αδράνεια της κατασκευής αλλά την αδράνεια των δεσμών της πολιτείας δεν μπορώ να την νικήσω.
https://www.youtube....h?v=zhkUlxC6IK4
#125
Δημοσιεύθηκε 23 Απρίλιος 2018 - 11:10 μμ
Κάμψη είναι το αποτέλεσμα κάθετων δυνάμεων ή ροπών που ασκούνται σε ένα μακρόστενο σώμα. Όπως το σώμα τείνει να καμπυλωθεί στη μία πλευρά του προκαλείται θλίψη (συμπίεση) και στην άλλη εφελκυσμός (τράβηγμα). Η κάμψη προκαλεί την παραμόρφωση ή ακόμα και την θραύση του σώματος. Σε ένα υποστύλωμα δημιουργείτε ροπή από την αδράνεια της πλάκας. Αν πακτώσουμε την βάση με το έδαφος με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας θα σταματήσουμε μεν το ανασήκωμα της βάσης αλλά δεν θα σταματήσουμε την κάμψη του υποστυλώματος. Δηλαδή όταν η αδράνεια της πλάκας εφαρμόσει την πλάγια δύναμη στο άνω μέρος του υποστυλώματος αυτό θα καμπυλωθεί. Από την μία θα προκαλείται θλίψη (συμπίεση) και στην άλλη εφελκυσμός (τράβηγμα). Και ο εφελκυσμός και η θλίψη θα παρουσιάσουν την μέγιστη δυναμική τιμή έντασης ( ροπή ) κοντά στην βάση πάνω στον λαιμό του υποστυλώματος. Αυτό δεν είναι καλό διότι όλη η ένταση συγκεντρώνεται σε ένα σημείο του κορμού του υποστυλώματος κοντά στην βάση καταπονώντας υπέρμετρα αυτό το σημείο με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος αστοχίας. Από την άλλη βλέπουμε ότι η πάκτωση βάσης εδάφους δεν σταματά το υποστύλωμα από το να εφελκύεται η μία του πλευρά. Υπάρχει η ανάγκη να εφεύρουμε ένα σύστημα οπλισμού το οποίο αφενός να καταργεί τον εφελκυσμό που παρατηρείται πάνω στον κορμό του υποστυλώματος διότι το σκυρόδεμα δεν αντέχει τον εφελκυσμό και αφετέρου να αποτρέπει την συγκέντρωση δυνάμεων ροπής κοντά στην βάση. Η μέθοδος και ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας αυτό κάνει.
Όταν λέμε ότι ο τένοντας του μηχανισμού περνά ελεύθερος μέσα από το υποστύλωμα εννοούμε ότι περνά μέσα από μια σωλήνα για να αποφύγει την συνάφεια με το σκυρόδεμα. Γιατί το κάνω αυτό?
Το κάνω 1) για να καταργήσω τον εφελκυσμό ( τράβηγμα ) από την μία πλευρά του υποστυλώματος. Για να δημιουργηθεί εφελκυσμός πρέπει να υπάρχουν δύο αντίθετες εντάσεις δηλαδή αφενός ανοδικές εντάσεις ροπής και αφετέρου καθοδικές εντάσεις ροπής από τα στατικά φορτία. Οι ανοδικές εντάσεις συγκεντρώνονται πάνω στο δώμα. Αν αυτές τις ανοδικές εντάσεις τις παραλάβουμε από το δώμα και τις στείλουμε μέσα στο έδαφος δεν θα υπάρξει εφελκυσμός στη μία πλευρά του υποστυλώματος γιατί το ταγκό και ο εφεκλυσμός θέλουν δύο δυνάμεις αντίθετες για να υπάρξουν. 2) Το υποστύλωμα από σκυρόδεμα είναι ανίσχυρο στον εφελκυσμό αλλά πάρα πολύ ικανό στην θλίψη. Αν με τον μηχανισμό του εφαρμόσουμε μία θλίψη στο άνω άκρο το κάνουμε πιο ισχυρό στον εφελκυσμό και στην τέμνουσα. 3) Το υποστύλωμα με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας δέχεται μόνο θλίψη στα δύο του άκρα δηλαδή δέχεται θλίψη στο άνω άκρο και θλίψη στο κάτω. Ο εφελκυσμός δεν υφίσταται πλέον πάνω στο υποστύλωμα οπότε ούτε και η κάμψη. Το σκυρόδεμα αντέχει 12 φορές μεγαλύτερες εντάσεις σε θλίψη από αυτές που αντέχει σε εφελκυσμό. Οπότε το υποστύλωμα με την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας γίνεται 12 φορές πιο ισχυρό. Από την άλλη στέλνει τις ανοδικές εντάσεις μέσα στο έδαφος και όχι πάνω στις δοκούς όπως γίνεται με την πεπατημένη μέθοδο. Αν καταλάβατε αυτά που είπα θα καταλάβατε και την σπουδαιότητα της ευρεσιτεχνίας.
#126
Δημοσιεύθηκε 26 Απρίλιος 2018 - 05:52 μμ
#127
Δημοσιεύθηκε 23 Μάιος 2018 - 07:40 πμ
Οι κολόνες και τα τοιχία κατά τον σεισμό δέχονται ένα σπρώξιμο από τις πλάκες και τείνουν να ανατραπούν
Οι μικρής διατομής κολόνες είναι ελαστικές και θα παρουσιάσουν πρώτα μια καμπυλότητα στον κορμό τους πριν σηκώσουν το πέλμα της βάσης τους και ανατραπούν.
Τα τοιχία λόγο του ότι είναι άκαμπτα θα σηκώσουν αμέσως την βάση τους και θα ανατραπούν πιο εύκολα.
Κατά την ανατροπή τους η κολόνα καμπυλώνει και την δοκό και την πλάκα με τα οποία συνδέεται στον κόμβο.
Αν η στροφή της κολόνας είναι μεγάλη θα σπάσει και η κολόνα και η δοκός με την πλάκα και θα καταρρεύσει το σπίτι.
Το τοίχωμα σπάει πιο εύκολα την δοκό και την πλάκα γιατί επικρατεί σαν πιο ισχυρό στην ροπή.
Συμπέρασμα. Τόσο το ανασήκωμα του πέλματος του τοιχίου όσο και η καμπυλότητα του κορμού της ελαστικής κολόνας δημιουργούν μια στροφή ανατροπής με αποτέλεσμα να επιδρούν πάνω στην δοκό και την πλάκα και να την σπάνε.
Πως σταματάμε την καμπυλότητα και το ανασήκωμα του πέδιλου της βάσης ώστε να σταματήσουμε την παραμόρφωση και το σπάσιμο των φερόντων στοιχείων της κατασκευής?
Απλά ρε παιδιά βιδώνοντας το άνω άκρο της κολόνας ή καλύτερα τα άνω 2,3,4 άκρα των τοιχίων με το έδαφος σταματάς την καμπυλότητα και το ανασήκωμα της βάσης δηλαδή σταματάς την στροφή τους που παραμορφώνει τους κορμούς τους τους σπάει και ρίχνει τις κατασκευές.
Και άσε τον σεισμό να κουνάει.. γιατί μπορεί να κουνιούνται μεν αλλά αν αναλαμβάνουμε δυναμικά τις ανοδικές δυνάμεις της στροφής τους με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας από το δώμα και τις οδηγούμε μέσα στο έδαφος κανένα πρόβλημα.
Αν αυτές τις ανοδικές δυνάμεις της ανατροπής τις οδηγείς επάνω στις πλάκες και τις δοκούς ε... θα τα σπάσεις.
1) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος περιορίζει τις μετατοπίσεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για όλες τις εντάσεις πάνω στον φέροντα οργανισμό.
2) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος εκτρέπει τις ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής από το ανώτερο επίπεδο μεταβιβάζοντας αυτές ελεύθερα και απευθείας μέσα στο έδαφος και όχι πάνω στους κορμούς των φερόντων στοιχείων που οδηγούνται σήμερα με αποτέλεσμα μετά από ανελαστικές καμπυλώσεις των κορμών τους να αστοχούν.
3) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος εξουδετερώνει την πιθανότητα του συντονισμού ή αλλιώς την ιδιοπερίοδο.
4) αν η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος εξαλείφει τον εφελκυσμό από τον κορμό σκυροδέματος.
5) η προένταση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος αυξάνει την ικανότητα ως προς την τέμνουσα βάσης και γενικά τις τέμνουσες εντάσεις
6) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος εξαλείφει την ροπή στους κόμβους.
7) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος εξαλείφει το ανασήκωμα του πέλματος της βάσης
8) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος περιορίζει ή εξαφανίζει την κάμψη ή αλλιώς καμπυλότητα των κορμών τους.
9) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος καταργεί τον μηχανισμό ορόφου και την κρίσιμη περιοχή αστοχίας
10) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος καταργεί τον μοχλοβραχίονα και τον μηχανισμό του υπομοχλίου.
11) η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος με την κατάλληλη διαστασιολόγιση περιορίζει ή εξαφανίζει τις στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις που παρατηρούνται στις υψίκορμες και ασύμμετρες κατασκευές.
12) η πάκτωση του μηχανισμού στο έδαφος θεμελίωσης αναλαμβάνει τις ανοδικές και καθοδικές εντάσεις διότι αν το κάνει αυτό μπαίνει το ερώτημα τι τις θέλουμε τις μεγάλες βάσεις.
13) αν υπάρχει καλύτερο αντισεισμικό σύστημα στον κόσμο και εάν δεν υπάρχει γιατί συνεχίζουν να σχεδιάζουν λάθος.
Αυτά μόνο για τον σεισμό διότι η ευρεσιτεχνία είναι ένα πολυεργαλείο για διάφορες δομικές εφαρμογές.
#128
Δημοσιεύθηκε 25 Μάιος 2018 - 07:09 πμ
Είναι η μόνος μηχανισμός παγκοσμίως ο οποίος εξασκεί πολύ μεγάλες απεριόριστες σε ένταση αξονικές πιέσεις προς τα πρανή της γεώτρησης με σκοπό να πετύχει 1) μεγαλύτερη πρόσφυση με το έδαφος 2) συμπύκνωση των μαλακών πρανών της γεώτρησης για την δημιουργία μεγάλης ζώνης επιρροής αντίδρασης του εδάφους ως προς τις ανοδικές και τις καθοδικές εντάσεις του μηχανισμού 3) την δημιουργία βαθουλωμάτων καθ ύψος λόγο συμπίεσης που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό εγκλωβισμού του σκυροδέματος ανάμεσα στους θύλακες για μεγαλύτερη αντίδραση.
#129
Δημοσιεύθηκε 12 Ιούνιος 2018 - 06:36 πμ
Αν η κολόνα δεν έχει την βίδα και απλά ακουμπάει πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί αμέσως με ένα μικρό κούνημα.
Η πατέντα μου κάνει ότι κάνει και η βίδα στην κολόνα του τραπεζιού. Βιδώνει όλες τις κολόνες της κατασκευής πάνω στο έδαφος για να μην ανατραπούν. Γιατί να μην ανατραπούν? Γιατί κατά την ανατροπή τους στραβώνουν τα δοκάρια με τα οποία συνδέονται και τα σπάνε. Φαντάσου ότι η κολόνα κατά την ανατροπή της παίρνει μία τροχιά στροφής ακριβώς όπως στρίβει το τιμόνι του αυτοκινήτου. Όταν στρίβεις το τιμόνι του αυτοκινήτου το ένα σου χέρι το σπρώχνει προς τα κάτω και το άλλο προς τα επάνω. Με τον ίδιο τρόπο περιστρέφεται και η κολόνα Ο σεισμός μετακινεί την βάση της δεξιά και η αδράνεια το άνω μέρος της αριστερά. Αν ενώσεις το άνω μέρος της κολόνας με το έδαφος βασικά βιδώνεις την κολόνα με αυτό και η περιστροφή της κολόνας σταματά. Αν η κολόνα δεν περιστραφεί δεν θα σπάσει η δοκός.
Αυτή είναι απλά η πατέντα. Η πατέντα μου αυτό που κάνει είναι να βιδώνει την κατασκευή στο έδαφος. Οι μέθοδοι που ανάφερα σε προηγούμενη ανάρτηση δεν κάνουν αυτό. Αυτοί κάνουν ότι κάνω με μία μεγάλη διαφορά Δεν πακτώνουν την οροφή με το έδαφος αλλά την οροφή με την βάση της κατασκευής.
Η ισχύουσα θεμελίωση είναι εντελώς λάθος διότι ποτέ δεν θα είναι αρκετά μεγάλη με το ανάλογο βάρος που χρειάζεται ώστε να είναι σε θέση να παραλάβει τα αντίστοιχα αρνητικά ανοδικά φορτία έντασης της ανωδομής που εμφανίζονται κατά την ροπή ανατροπής του τοιχώματος. Το αποτέλεσμα αυτής της ανικανότητας της βάσης που δεν μπορεί να σταματήσει τις ανοδικές εντάσεις της στροφής είναι να χρειάζεται την βοήθεια της πεδιλοδοκού και των δοκών οι οποίες δημιουργούν αντιρροπές προς την ροπή ανατροπής του τοιχώματος. Αν αυτές είναι μεγάλες θα σπάσουν. Εγώ πάω να βοηθήσω με μία έξτρα δύναμη τις αντιρροπές της πεδιλοδοκού και της δοκού προσπαθώντας να παραλάβω της ανοδικές εντάσεις από το δώμα και να τις στείλω μέσα στο έδαφος.
Η δική μου πατέντα είναι από το 2008 δηλαδή πιο παλιά από αυτές που σας έδειξα. Δεν αξίζει όμως να ασχοληθώ με την βλακεία τους.
Γιατί η πάκτωση βάσης εδάφους που κάνω εγώ στέλνει τις ανοδικές εντάσεις μέσα στο έδαφος
αφαιρώντας αυτές από την κατασκευή.
Αυτό που κάνουν αυτοί δηλαδή την πάκτωση δώματος βάσης είναι λάθος διότι δεν σταματούν το στρίψιμο της δοκού διότι στέλνουν την ένταση όλη πάνω τους και τους σπάνε. Αυτό ακριβώς δείχνουν και τα πειράματα δίπλα δίπλα. Φαίνεται καθαρά ότι στο αριστερό πείραμα οι ανοδικές δυνάμεις της στροφής ( ροπής ανατροπής ) οδηγούνται πάνω στα δοκάρια και τα σπάνε ενώ στο δεξιό πείραμα που φέρει τον μηχανισμό της πατέντας οδηγούνται κάτω από την σεισμική βάση μέσο του τένοντα του μηχανισμού. https://www.youtube....h?v=zhkUlxC6IK4
#130
Δημοσιεύθηκε 20 Ιούνιος 2018 - 04:58 μμ
Όταν ένα υποστύλωμα δέχεται κάμψη η μία του πλευρά θλίβεται και η άλλη εφελκύεται.
Γιατί συμβαίνει αυτό? Συμβαίνει για δύο λόγους α) Συμβαίνει είτε γιατί είναι υψίκορμο και δέχεται πολλά εγκάρσια φορτία στο ανώτατο άκρο του ή γιατί β) δέχεται πλάγιες φορτίσεις. Για να αντιμετωπίσουμε την κάμψη προερχόμενη από τα εγκάρσια φορτία απλά μπορούμε να αυξήσουμε την διατομή του και δεν θα έχουμε κάμψη. Δηλαδή αντί υποστύλωμα μπορούμε να τοποθετήσουμε στην θέση του ένα τοίχωμα. Το τοίχωμα θεωρείτε άκαμπτο και η μεγάλη κάμψη δεν υφίσταται πια. Ένα τοίχωμα αναλαμβάνει επιτυχώς χωρίς να εμφανίζεται η κάμψη τόσο τα εγκάρσια όσο και τα πλάγια φορτία. Που είναι το πρόβλημα? Ένα τοίχωμα μπορεί μεν να μην λυγίζει τον κορμό του γιατί είναι άκαμπτο αλλά κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση η οποία συνδέεται με την πεδιλοδοκό. Η πεδιλοδοκός καθώς και οι δοκοί που είναι συνδεδεμένοι στους κόμβους καθ ύψος με το τοίχωμα δέχονται από την στροφή του πολύ μεγάλες ροπές οι οποίες παραμορφώνουν τον κορμό τους δημιουργώντας πάνω τους μία κάμψη. Αν αυτή η κάμψη - μετατόπιση είναι μικρή μέσα στην ελαστική περιοχή παραμόρφωσης η ενέργεια της ροπής του τοιχώματος αποθηκεύεται στον κορμό τους και εκτονώνεται ( επιστρέφει ) προς την αντίθετη κατεύθυνση ακριβώς όπως εκτονώνεται το ελατήριο. Αν όμως η ενέργεια της ροπής που κατεβάζει το τοίχωμα είναι πολύ μεγάλη τότε και η κάμψη πάνω στον κορμό της πεδιλιδοκού και της δοκού θα είναι πολύ μεγάλη ( έξω από την ελαστική μετατόπιση ) δημιουργώντας ανελαστικές μετατοπίσεις κάμψης οι οποίες σπάνε τον κορμό του. Βασικά οι δοκοί και η πεδιλοδοκός της βάσης αντιδρούν στην ροπή ανατροπής του υποστυλώματος δημιουργώντας αντιρροπές πριν σπάσουν. Δυστυχώς αυτές οι αντιρροπές δεν επαρκούν να εξισώσουν την ροπή ανατροπής που κατεβάζει το τοίχωμα σε έναν μεγάλο σεισμό με αποτέλεσμα να σπάνε οι δοκοί και ο πεδιλοδοκός μετά από μία μεγάλη στροφή που δέχονται επάνω στον κορμό τους. Για να σταματήσουμε αυτήν την παραμόρφωση των κορμών των δοκών και της πεδιλοδοκού πρέπει να σταματήσουμε την στροφή του τοιχώματος.
Αυτή η στροφή του τοιχώματος δημιουργείται από δύο μεγάλες δυνάμεις εφαρμοζόμενες στα δύο του άκρα πάνω - κάτω οι οποίες έχουν αντίθετη κατεύθυνση. Η μία δύναμη στο κάτω άκρο προέρχεται από την μετατόπιση που επιβάλει ο σεισμός στην βάση του και η άλλη στο ανώτερο άκρο του προέρχεται από την αδράνεια της πλάκας. Από αυτή την στροφή του τοιχώματος δημιουργούνται από την μία του πλευρά καθοδικές δυνάμεις και από την άλλη του πλευρά ανοδικές δυνάμεις ακριβώς όπως όταν στρίβουμε το τιμόνι του αυτοκινήτου. Οι καθοδικές δυνάμεις μετατρέπονται σε δυνάμεις θλίψης καθώς έρχονται σε αντίθεση με το έδαφος. Οι ανοδικές δυνάμεις μετατρέπονται σε δυνάμεις εφελκυσμού διότι έρχονται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία.
Εδώ έρχεται η πατέντα να δώσει λύσεις. Η πατέντα βασικά πακτώνει τα ανώτατα άκρα του τοιχώματος με το έδαφος
1) Λύση
Ο εφελκυσμός για να δημιουργηθεί χρειάζεται δύο δυνάμεις αντίθετης κατεύθυνσης και στην περίπτωση του τοιχώματος χρειάζεται τις ανοδικές εντάσεις και της αντίθετης κατεύθυνσης καθοδικές εντάσεις των στατικών φορτίων.
Η πατέντα παίρνει αυτές τις ανοδικές εντάσεις από το ανώτατο άκρο του τοιχώματος και τις στέλνει μέσω του μηχανισμού μέσα στο έδαφος. Οπότε δεν υπάρχουν πια οι ανοδικές δυνάμεις στην μία πλευρά του τοιχώματος οπότε δεν υφίσταται πια ο εφελκυσμός. Το τοίχωμα δέχεται μόνο θλίψη στα δύο του αντικριστά πάνω - κάτω άκρα.
2) Λύση
Η δυνάμεις ροπής ανατροπής - στροφής που εφαρμόζει ο σεισμός και η αδράνεια της πλάκας στο τοίχωμα παραλαμβάνονται από τον μηχανισμό ευρισκόμενος στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος και μεταφέρονται μέσα στο έδαφος. Αν δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος εδάφους οι δυνάμεις αυτές μεταφέρονται μέσο των ροπών πάνω στους κορμούς των δοκών και των πεδιλοδοκών και τους σπάνε. Οπότε η πάκτωση των ανώτερων άκρων του τοιχώματος με το έδαφος σταματούν την στροφή του οπότε και τις ροπές πάνω στους κόμβους. Ακόμα σταματούν και την κάμψη γιατί δεν υφίσταται πλέον εφελκυσμός στην μία του πλευρά.
3) Λύση
Ο μοχλοβραχίονας του τοιχώματος κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση διότι στην βάση συγκεντρώνονται τόσο η καθοδικές όσο και οι ανοδικές εντάσεις. Με την ευρεσιτεχνία δεν συμβαίνει αυτό διότι οι ανοδικές δυνάμεις παραλαμβάνονται από το δώμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πια υπομόχλιο, οπότε δεν υπάρχει κρίσιμη περιοχή αστοχίας, δεν υπάρχει ποια ο μηχανισμός ορόφου.
4) Λύση
Κατά τον συντονισμό έχουμε αύξηση του πλάτους ταλάντωσης στα ανώτατα άκρα των κατασκευών και αν δεν υπάρχουν δυνάμεις απόσβεσης η ταλάντωση θα γίνει τόσο μεγάλη που θα σπάσει την φέρουσα δομή της κατασκευής. Με την ευρεσιτεχνία δεν υπάρχει πια συντονισμός γιατί παρεμποδίζετε από τον μηχανισμό σε κάθε κύκλο φόρτισης το αυξητικό πλάτος ταλάντωσης.
5) Λύση
Εκτός από τις τέμνουσες που δημιουργούνται από την ροπή ανατροπής του τοιχώματος καθώς και από της αντίθετης κατεύθυνσης αντιρροπές των δοκών και πεδιλοδοκών υπάρχουν και οι οριζόντιες τέμνουσες. Αν με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας δημιουργήσουμε εγκάρσια προένταση πάνω στα τοιχώματα αυξάνουμε την ικανότητα του τοιχώματος ως προς τις τέμνουσες. Από την άλλη η προένταση έχει ευεργετικά αποτελέσματα καθώς βελτιώνει την τροχιά του λοξού εφελκυσμού, μεγαλώνει την ενεργό διατομή, και επαναφέρει το τοίχωμα στην αρχική του θέση μειώνοντας καθ αυτός τον τρόπο την εμφάνιση των ρωγμών
6) Λύση.
Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή την πάκτωση του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας στο έδαφος και την καθιστά παγκοσμίως την ισχυρότερη πάκτωση πάνω σε μαλακά εδάφη.
Είναι η μόνος μηχανισμός παγκοσμίως ο οποίος εξασκεί πολύ μεγάλες απεριόριστες σε ένταση αξονικές πιέσεις προς τα πρανή της γεώτρησης με σκοπό να πετύχει 1) μεγαλύτερη πρόσφυση με το έδαφος 2) συμπύκνωση των μαλακών πρανών της γεώτρησης για την δημιουργία μεγάλης ζώνης επιρροής αντίδρασης του εδάφους ως προς τις ανοδικές και τις καθοδικές εντάσεις του μηχανισμού 3) την δημιουργία βαθουλωμάτων καθ ύψος λόγο συμπίεσης που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό εγκλωβισμού του σκυροδέματος ανάμεσα στους θύλακες για μεγαλύτερη αντίδραση.
Όλα αυτά εξασφαλίζουν μία πολύ ισχυρή θεμελίωση ακόμα και πάνω σε μαλακό έδαφος. Εξασφαλίζουν ότι ο μηχανισμός θα αντεπεξέλθει επιτυχώς ως προς την παραλαβή των ανοδικών και καθοδικών εντάσεων που εμφανίζονται κάτω από το πέλμα της βάσης κατά το λίκνισμα του σεισμού. Βασικά η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος περιορίζει τις μεγάλες μετατοπίσεις της ανωδομής οι οποίες είναι υπεύθυνες για όλες τις εντάσεις και αστοχίες.
#131
Δημοσιεύθηκε 24 Ιούλιος 2018 - 08:43 μμ
μέρος της δημοσίευσης είναι τα πάρα κάτω....
Όταν στρίβεις το τιμόνι του αυτοκινήτου η μισή του περιφέρεια έχει καθοδική κατεύθυνση και η άλλη μισή ανοδική κατεύθυνση. Αυτή η περιστροφή στο τιμόνι συντελείτε γύρο από το κέντρο ενός άξονα. Φανταστείτε ένα τοίχωμα μιας κατασκευής το οποίο περιστρέφεται γύρω από την μία γωνία της βάσης του. Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται λόγο της περιστροφής του είναι δυνάμεις καθοδικές από την μία του πλευρά και ανοδικές από την άλλη ακριβώς όπως και στο τιμόνι του αυτοκινήτου.
Οι καθοδικές δυνάμεις έρχονται σε αντίθεση με το έδαφος κάτω από το σημείο περιστροφής και υπάρχει ισορροπία δυνάμεων λόγο της αντίδρασης του εδάφους. Οι ανοδικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στην άλλη πλευρά του τοιχώματος έρχονται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία του κτιρίου τα οποία όμως είναι μικρότερα από τις ανοδικές δυνάμεις. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει ισορροπία δυνάμεων και λόγο του ότι οι ανοδικές δυνάμεις είναι μεγαλύτερες των κάθετων φορτίων υπερνικούν και μετατοπίζουν το ένα άκρο της δοκού προς τα επάνω ενώ το άλλο άκρο της μετατοπίζετε προς τα κάτω παραμορφώνοντας καθ αυτόν τον τρόπο τον κορμό της μέχρι να τον σπάσει.
Εδώ παρατηρούμε ότι η δοκός αντιδρά προς τις ανοδικές εντάσεις αλλά η αντίδρασή της δεν είναι αρκετή και σπάει
Παρατηρούμε ακόμα ότι την μεγάλη ζημιά στις κατασκευές την κάνουν οι ανοδικές εντάσεις.
Εδώ υπάρχει το πρόβλημα που δεν μπορούν να λύσουν οι πολιτικοί μηχανικοί διότι όταν ο σεισμός είναι μεγάλος αυξάνονται οι ανοδικές εντάσεις από την μια πλευρά του τοιχώματος και η ανεπάρκεια της αντίδρασης των δοκών επιφέρει την παραμόρφωση και την καταστροφή. Εδώ έρχεται να δώσει την λύση ( στο πρόβλημα αυτό ) η ευρεσιτεχνία. Αν θέλουμε να μην γυρίζει το τιμόνι του αυτοκινήτου απλά το κλειδώνουμε με ένα λουκέτο. Το λουκέτο όμως για να σταθεροποιήσει το τιμόνι πρέπει να κλειδώσει με το τιμόνι και με ένα σταθερό μέρος. Η ευρεσιτεχνία αυτό κάνει. Κλειδώνει τα ανώτερα άκρα του τοιχώματος με το έδαφος που είναι σταθερό ώστε να σταματήσει την στροφή του η οποία παραμορφώνει τους δοκούς τους σπάει και καταρρέει η κατασκευή. Βασικά παραλαμβάνει τις ανοδικές εντάσεις από το άνω άκρο του τοιχώματος και τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος προτού αυτές σπάσουν τις δοκούς. Οι πολιτικοί μηχανικοί το μόνο όπλο που έχουν για να αντιμετωπίσουν τις ανοδικές εντάσεις είναι η αντίδραση των δοκών. Η ευρεσιτεχνία τους δίνει μία έξτρα δύναμη προερχόμενη από το έδαφος ώστε μαζί με την αντίδραση των δοκών να νικήσουν τις ανοδικές εντάσεις ώστε να επέλθει η επιθυμητή ισορροπία δυνάμεων. Δυστυχώς συνεχίζουν να σχεδιάζουν λάθος με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε
#133
Δημοσιεύθηκε 13 Αύγουστος 2018 - 01:11 μμ
1) Αν ακουμπήσουμε σε όρθια στάση ένα τοίχωμα πάνω σε ένα τραπέζι και το κουνήσουμε αυτό θα ανατραπεί εύκολα.
2) Αν πακτώσουμε την βάση ενός τοιχώματος πάνω στο τραπέζι και το κουνήσουμε δεν θα ανατραπεί. Αν επιβάλουμε μια πλάγια δύναμη στο άνω άκρο του τοιχώματος πάλη δεν θα ανατραπεί αλλά αν έχει ελαστικότητα θα υπάρξει μια κάμψη στον κορμό του και αν εφαρμόσουμε μεγαλύτερη δύναμη θα σπάσει λίγο πάνω από την βάση. Αυτό συμβαίνει διότι κατά την κάμψη του τοιχώματος η μία του πλευρά θλίβεται ενώ η άλλη του πλευρά μεγαλώνει - εφελκύεται. Κατά την κάμψη δημιουργείτε ένα αόρατο υπομόχλιο ευρισκόμενο λίγο πάνω από την πάκτωση της βάσεις του τοιχώματος ακριβώς εκεί όπου το τοίχωμα αρχίζει να έχει μία ελαστικότητα. Σε αυτό το μέρος όπου δημιουργείτε το αόρατο υπομόχλιο εμφανίζονται οι μεγαλύτερες εντάσεις σε εφελκυσμό και σε θλίψη και για τον λόγο αυτό είναι το σημείο όπου και αστοχεί - σπάει το τοίχωμα. Αυτό το σημείο ονομάζεται κρίσιμη περιοχή.
3) Ερώτηση. Υπάρχει μέθοδος η οποία να μπορεί να έχει την δυνατότητα να απαλλάσσει το τοίχωμα από την κάμψη, από τον εφελκυσμό από την κρίσιμη περιοχή αστοχίας από την περιστροφή του κορμού του και από την ανάκληση της βάσης του?
Απάντηση Ναι υπάρχει και αυτή την μέθοδο και τον μηχανισμό να το εφαρμόσει είναι που εφηύρα.
Ερώτηση
Γιατί πρέπει να απαλλάξουμε το τοίχωμα από την ροπή περιστροφής ?
Απάντηση Γιατί αυτή η περιστροφή που του επιβάλει η ροπή ανατροπής παραμορφώνει την δοκό με την οποία συνδέεται στον κόμβο και την σπάει. Διότι αναπτύσσει εντάσεις αντίρροπης ροπής και τέμνουσες αστοχίας στον κορμό της δοκού και στον κορμό του τοιχώματος.
Ερώτηση
Γιατί πρέπει να απαλλάξουμε το τοίχωμα από την κάμψη?
Απάντηση Για πάρα πολλούς λόγους πρέπει να απαλλάξουμε το τοίχωμα από την κάμψη. α) Ο πρώτος λόγος είναι ότι και η κάμψη όπως και η ροπή ανατροπής του τοιχώματος παραμορφώνουν τους κόμβους και δημιουργούν εντάσεις αστοχίας. β) Ο δεύτερος λόγος είναι ότι κατά την κάμψη έχουμε εφελκυσμό ο οποίος όταν χρησιμοποιούμε τον μηχανισμό της συνάφειας για να τον παραλάβουμε επιβάλετε ισοδύναμη ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος επικάλυψης κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων του χάλυβα. Αυτό δεν είναι καλό και πρέπει να το αποφύγουμε να συμβαίνει. γ) Κατά την κάμψη έχουμε το κρίσιμο σημείο αστοχίας κοντά στην βάση. Αυτό τι σημαίνει ?
Το κρίσιμο σημείο αστοχίας είναι η περιοχή αυτή στην οποία επέρχεται ο διαχωρισμός της ροπής και αντίρροπης ροπής του τοιχώματος Δηλαδή είναι το σημείο αυτό όπου οι δυνάμεις θλίψης συγκρούονται και οι δυνάμεις εφελκυσμού διαχωρίζονται σε δεξιόστροφες και αριστερόστροφες. ροπές Εδώ υπάρχει μία διαφορά δυναμικού, με αυτές τις δυνάμεις που ευρίσκονται από την μεριά της βάσεις να είναι ασθενέστερες και ο κίνδυνος της διολίσθησης του οπλισμού μέσα από το σκυρόδεμα να είναι ορατά μεγάλος. Αυτό δεν είναι καλό και πρέπει να το αποφύγουμε. δ) Λόγο κάμψης έχουμε την κρίσιμη περιοχή όπου έχουμε την συγκέντρωση όλων των εντάσεων Αυτό δεν είναι καλό Θα ήταν καλύτερο να γίνει εκτροπή των εντάσεων αυτών της κρίσιμης περιοχής και να τις διανέμαμε πάνω σε όλο τον κορμό του τοιχώματος γιατί κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε αστοχίες. ε) Το σκυρόδεμα σε ένα μόνο είδος δυνάμεων έχει μεγάλες αντοχές αυτές της θλίψης. Αντέχει 12 φορές περισσότερο τις δυνάμεις της θλίψης από αυτές του εφελκυσμού. Με την μέθοδο οπλισμού της συνάφειας αναπτύσσονται επάνω στο σκυρόδεμα εντάσεις εφελκυσμού, διατμητικές εντάσεις τις οποίες δεν αντέχει. Πρέπει να βρούμε μία μέθοδο οπλισμού με την οποία θα αναπτύσσονται πάνω στον κορμό του τοιχώματος μόνο εντάσεις θλίψης Αυτή η μέθοδος θα είχε λιγότερες πιθανότητες αστοχίας.
Όλα τα πάρα πάνω προβλήματα και πολλά περισσότερα όπως ο συντονισμός και η καλύτερη θεμελίωση λύνονται όταν πακτώσουμε τα ανώτερα άκρα του τοιχώματος με το έδαφος.
. Όταν η κατασκευή είναι σε κατάσταση ηρεμίας όλες οι φορτίσεις είναι κατακόρυφες και η αντίδραση του εδάφους της θεμελίωσης επιφέρει την επιθυμητή ισορροπία στην κατασκευή. Όταν γίνεται σεισμός εφαρμόζονται στην κατασκευή και άλλες εξωτερικές φορτίσεις προερχόμενες αφενός από την μετατόπιση του εδάφους και αφετέρου από την αδράνεια της κατασκευής. Τα υποστυλώματα καθώς και τα τοιχώματα τα οποία μεταβίβαζαν στην κατάσταση ηρεμίας τις κατακόρυφες εντάσεις στο έδαφος κατά την διάρκεια του σεισμού μετατρέπονται σε μοχλοβραχίονες στους οποίους ο σεισμός επιβάλει μία ένταση ανατροπής. Η ανατροπή αυτή επιβάλλεται ως εξής.
Αρχικά έχουμε την πλάγια μετατόπιση του σεισμού κάτω στην βάση καθώς και την αντίθετης φοράς αδράνεια της κατασκευής Αυτές οι δύο αντίθετες εντάσεις δημιουργούν την ροπή ανατροπής η οποία περιστρέφει το τοίχωμα γύρο από την άρθρωση της βάσης μετατρέποντας αυτό σε έναν μεγάλο μοχλοβραχίονα
Η δύναμη της αδράνειας παραλαμβάνεται αρχικά από το άνω μέρος του τοιχώματος και μεταφέρετε μέσα από την χιαστή της δομή του κάτω στην άρθρωση της βάσης Αν η δύναμη της αδράνειας είναι πολύ μεγάλη περιστρέφει το τοίχωμα Κατά την περιστροφή αναπτύσσονται αφενός από την μία πλευρά του κορμού του τοιχώματος καθοδικές εντάσεις θλίψης και αφετέρου από την άλλη του πλευρά ανοδικές εντάσεις Το αποτέλεσμα αυτών των αντίθετων εντάσεων είναι να επιβάλουν μία ροπή ανατροπής στο τοίχωμα Οι μελετητές σήμερα προσπαθούν να κατεβάσουν αυτές τις ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής του τοιχώματος κάτω στο πέδιλο της βάσης τοποθετώντας την πεδιλοδοκό και την δοκό οι οποίες αντιδρούν προς τις ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής εφαρμόζοντας διπλές αντιρροπές ισορροπίας στην συμβολή του κόμβου Αυτές οι αντιρροπές εφαρμόζονται τόσο από την δοκό και την πεδιλοδοκό όσο και από τον κορμό του τοιχώματος. Αυτές όμως οι αντιρροπές έρχονται σε αντίθεση με την ροπή ανατροπής του τοιχώματος και δημιουργούν μία μετατόπιση η οποία επιφέρει μία καμπυλότητα πάνω στον κορμό τους. Αν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή. Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %). Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτώνται).
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζεται στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό/ σχήμα αστοχίας). Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
Τι κάνει η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας για να σταματήσει το σπάσιμο της δοκού και της πεδιλοδοκού.
Παίρνει μία δύναμη από το έδαφος μέσο μία πάκτωσης που εφαρμόζεται με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας μέσα στο έδαφος και με την βοήθεια ενός τένοντα την μεταφέρει στο ανώτερο άκρο του τοιχώματος και αφού εφαρμοστή η πάκτωση του ανώτατου άκρου του έχει σκοπό να επιβάλει σε αυτό μία αντίθετη δύναμη ισορροπίας προς την ανοδική ένταση ώστε να αποτρέψουμε την ροπή ανατροπής που παραμορφώνει τους κόμβους και επιφέρει αστοχίες στους κορμούς της δοκού της πεδιλοδοκού και του τοιχώματος.
Με αυτή την μέθοδο σχεδιασμού οι εντάσεις παραλαμβάνονται από το δώμα και οδηγούνται μέσα στο έδαφος πριν μεταβιβαστούν πάνω στον φέροντα οργανισμό. Αυτό είχε διαφύγει της προσοχής των μελετητών και αντί να πακτώνουν το τοίχωμα με το έδαφος απλά το έδραζαν πάνω σε αυτό με αποτέλεσμα όλες οι εντάσεις του σεισμού να μεταφέρονται πάνω στα φέροντα στοιχεία. Βασικά. Η πάκτωση των άκρων της ανώτατης στάθμης των τοιχωμάτων με το έδαφος παραλαμβάνει τις ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής από το δώμα και τις μεταβιβάζει απευθείας μέσα στο έδαφος αποτρέποντας καθ αυτόν τον τρόπο τις μετατοπίσεις οπότε και τις εντάσεις που αναπτύσσονται σε όλον τον φορέα οι οποίες είναι υπεύθυνες για την κατάρρευση των κατασκευών σε έναν μεγάλο σεισμό.
Πολλοί πολιτικοί μηχανικοί μου λένε ότι θα ήταν καλύτερα ή θα είχε τα ίδια αποτελέσματα αν ο τένοντας του μηχανισμού της πάκτωσης που εξέχει πάνω από το έδαφος σταματούσε μέσα στην βάση Δηλαδή θα ήταν αρκετή η πάκτωση της βάσης με το έδαφος. Εγώ επιμένω ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ο τένοντας να επιμηκυνθεί και να καταλήξει ελεύθερος περνώντας μέσα από μία σωλήνα πάνω στο δώμα Ας εξετάσουμε τις διαφορές μεταξύ της πάκτωσης εδάφους - βάσης και της προέντασης εδάφους - δώματος. Βασικά αυτές είναι δύο εντελώς διαφορετικές μέθοδοι όπλισης του σκυροδέματος. Αυτός του μηχανισμού της συνάφειας και αυτός της προέντασης. Η πάκτωση εδάφους βάσεως είναι δυνατή μόνο με τον μηχανισμό της συνάφειας ενώ ο οπλισμός του κορμού του τοιχώματος είναι δυνατόν να γίνει και με τις δύο μεθόδους όπλισης. Ποιος είναι ο μηχανισμός όπλισης της συνάφειας?
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. ( οπλισμένο σκυρόδεμα ) επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη επιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.
Βέβαια η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη επιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.
Ποιος είναι ο μηχανισμός της προέντασης.
Προένταση είναι η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων σε μία κατασκευή. σκυροδέματος, πριν απ' την επιβολή εξωτερικών φορτίων σε αυτή, με σκοπό τον μηδενισμό ή την σημαντική μείωση των εφελκυστικών τάσεων στο σκυρόδεμα, που τα εξωτερικά φορτία θα προκαλέσουν. Η προένταση μέσα στα πλαίσια της επαλληλίας (μέσα στο πλαίσιο αντοχής των κάθετων στοιχείων ) έχει πολύ θετικά αποτελέσματα, καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού.
Από την άλλη έχουμε και άλλο καλό... τη μειωμένη ρηγμάτωση λόγω θλίψης, κάτι που αυξάνει την ενεργό διατομή και
αυξάνει και τη δυσκαμψία της κατασκευής.
Συμπέρασμα
Με την μέθοδο προέντασης δώματος εδάφους έχουμε τα εξής θετικά αποτελέσματα.
1) Λιγότερες ρηγματώσεις λόγο μικρότερη επιμήκυνσης.
2) Ένα ελατήριο στο δώμα κάτω από τον μηχανισμό πάκτωσης επιβάλει την επαναφορά του τοιχώματος στην αρχική του θέση ενώ με τον μηχανισμό τις συνάφειας δεν συμβαίνει το ίδιο σε ανελαστικές μετατοπίσεις.
3) Βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού.
4) Μεγαλύτερη ενεργή διατομή διότι δουλεύει για την παραλαβή των θλιπτικών εντάσεων και το σκυρόδεμα επικάλυψης.
5) Μεγαλύτερη αντοχή ως προς όλες τις οριζόντιες και λοξές τέμνουσες εφαρμοζόμενες πάνω στην διατομή του κορμού του τοιχώματος. Αυτή η αντοχή επιτυγχάνεται λόγο των θλιπτικών εντάσεων που επιβάλει ο μηχανισμός
6) Υπάρχει δυνατότητα να εφαρμοσθούν προκαταβολικά από το δώμα πρόσθετες και αντίρροπες δυνάμεις ισορροπίας
7) Καταργείτε η διολίσθηση του οπλισμού όπως αυτό συμβαίνει με τον μηχανισμό της συνάφειας οπότε και όλες οι εντάσεις που προκαλούν αστοχίες στο σκυρόδεμα επικάλυψης.
8) Εφαρμόζετε στα άνω άκρα του τοιχώματος μόνο θλίψη προερχόμενη αφενός από τις ανοδικές εντάσεις και αφετέρου από το αρνητικό πρόσημο αντίδρασης του μηχανισμού καμία άλλη δύναμη. Το σκυρόδεμα αντέχει πολύ στις θλιπτικές εντάσεις οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
9) Αν σταματήσουμε την ελαστικότητα του τοιχώματος και το ανασήκωμα της βάσης μειώνονται κατά πολύ οι εντάσεις εφελκυσμού διότι οι ανοδικές εντάσεις προερχόμενες από την ροπή ανατροπής μαζί με τις αντίθετης κατεύθυνσης καθοδικές εντάσεις προερχόμενες από τα αστήρικτα αντίθετης κατεύθυνσης στατικά φορτία είναι που δημιουργούν πρόσθετες εντάσεις εφελκυσμού οπότε καταργώντας την επιμήκυνση σταματάς την καμπυλότητα και τις πρόσθετες εντάσεις
10 ) Το κυριότερο όμως είναι ότι καταργείς τον μηχανισμό που μοχλού Με τον μηχανισμό της συνάφειας όλες οι εντάσεις του τοιχώματος μεταφέρονται κάτω στον κορμό του κοντά στην βάση. Δηλαδή η μεγαλύτερη ένταση εφελκυσμού από την μία πλευρά του και η μεγαλύτερη ένταση θλίψης από την άλλη πλευρά του εμφανίζονται κοντά στην βάση και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η πρώτη αστοχία του τοιχώματος να εμφανίζεται στο ισόγειο. Με την μέθοδο που προτείνω αφαιρούνται οι εντάσεις του εφελκυσμού από την βάση διότι τις παραλαμβάνουμε από το δώμα και τις στέλνουμε μέσα στο έδαφος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ελαττώνει έως και να εξαφανίζει τις εφελκυστικές εντάσεις κοντά στην βάση διότι τις παραλαμβάνουμε πρωτίστως από το δώμα με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας ο οποίος τις κατευθύνει ( όχι κάτω στην βάση και πάνω στους δοκούς τους πεδιλοδοκούς όπως γίνεται σήμερα ) αλλά μέσα στο έδαφος. Βασικά η πάκτωση του δώματος είναι το κατάλληλο μέρος όπου συγκεντρώνονται όλες οι ανοδικές εντάσεις της ροπής ανατροπής του τοιχώματος οπότε είναι και το κατάλληλο σημείο από όπου μπορείς να τις παραλάβεις και να τις στείλεις μέσα στο έδαφος προτού αυτές κατανεμηθούν - διαδοθούν πάνω στον φέροντα οργανισμό και δημιουργήσουν αστοχίες.
Τι άλλα οφέλη προσφέρει η μέθοδος.
Α) Ελέγχει τον συντονισμό . Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ( έδαφος ) συμπέσει με την συχνότητα του ταλαντωτή ( φέροντα οργανισμού ) έχουμε την ιδιοσυχνότητα Κατά την ιδιοσυχνότητα δημιουργείται συντονισμός ο οποίος αυξάνει το πλάτος ταλάντωσης μέσα στον χρόνο σταδιακά προς το άπειρο. Αν δεν υπάρχουν δυνάμεις απόσβεσης ο ταλαντωτής θα καταστραφεί. Αυτό μόνο η εφεύρεσή το σταματάει κανένα άλλο σύστημα στον κόσμο δεν ελέγχει τόσο αποτελεσματικά τον συντονισμό διότι εφαρμόζει απόσβεση σε κάθε κύκλο φόρτισης του σεισμού ελέγχοντας το πλάτος ταλάντωσης να είναι πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης και πριν περάσει σε ανελαστική μετατόπιση τότε ο μηχανισμός πάκτωσης στο δώμα είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε να την σταματά δυναμικά.
Β) Εξασφαλίζει ισχυρή θεμελίωση ακόμα και πάνω σε χαλαρά εδάφη.
Μέθοδος πάκτωσης σε μαλακό έδαφος.
Η ευρεσιτεχνία δεν είναι μόνο ο τένοντας περιλαμβάνει και ένα μηχανισμό, μία γεώτρηση διαμέτρου 20-30 cm και αρκετά μέτρα βάθος η οποία στο τέλος γεμίζει με σκυρόδεμα και δημιουργεί έναν πάσσαλο. Η διαφορά του απλού πάσσαλου και του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας είναι ότι εξασκεί πρωτίστως μεγαλύτερες πιέσεις στα πρανή της γεώτρησης με μηχανικό τρόπο πριν γεμίσουμε την γεώτρηση με σκυρόδεμα και δημιουργήσουμε έναν μηχανικό πάσσαλο με αποτέλεσμα να έχουμε ισχυρότερη πάκτωση στο έδαφος από ότι έχει ο απλός πάσσαλος. Δηλαδή είναι ένας πάσσαλος τριβής και αιχμής ταυτόχρονα ο οποίος πριν δεχθεί το σκυρόδεμα μέσα στην οπή συμπυκνώνει τα πρανή της γεώτρησης με μηχανικό τρόπο αυτόν της προέντασης.
Δες την φωτογραφεία.
Φαντάσου ότι τα ξύλα που στηρίζεται ο μηχανισμός είναι το άνω μέρος της οπής της γεώτρησης και από τα ξύλα και κάτω είναι η γεώτρηση και το τμήμα του μηχανισμού που βυθίζεται μέσα σε αυτή καθώς και από τα ξύλα και επάνω είναι ο μηχανισμός που εξέχει από την επιφάνεια θεμελίωσης. Αν αυτά τα πυρότουβλα ήταν υδραυλικοί γρύλοι και τους σηκώναμε επάνω τότε ο μηχανισμός από κάτω ανοίγει και εξασκεί περιμετρικά πιέσεις στα πρανή της γεώτρησης πακτώνοντας ισχυρά Μετά διατηρώντας αυτήν την ένταση γεμίζουμε την οπή με διογκούμενο σκυρόδεμα. Μετά την ξήρανση του σκυροδέματος αφαιρούμε τους γρύλους και έχουμε την ισχυρότερη πάκτωση που έγινε ποτέ σε μαλακό έδαφος διότι αυτές οι μηχανικές εντάσεις διατηρούνται για πάντα και μετά την αφαίρεση της έντασης.
Πάνω σε αυτόν τον πάσσαλο της ευρεσιτεχνίας πατάει η βάση της κατασκευής την οποία δεν την αφήνει να πάει ούτε πάνω ούτε κάτω γιατί έχουμε ισχυρή πάκτωση που δεν επιτρέπει ούτε ανοδικές ούτε καθοδικές εντάσεις μετατόπισης. Οπότε δεν χρειάζεται η μεγάλη βάση διότι έχουμε εξασφαλίσει με καλύτερο τρόπο την παραλαβή των εντάσεων που παίρνει μία μεγάλη βάση. Βασικά έχουμε δημιουργήσει μία θεμελίωση εις βάθος καταργώντας αυτήν εις πλάτος. Τέλος αφού έχουμε εξασφαλίσουμε την ισχυρή πάκτωση στο έδαφος, με περικόχλια επεκτείνουμε σταδιακά τον εξέχοντα τένοντα περνώντας αυτόν μέσα από τον κορμό του τοιχώματος από την δίοδο μιας σωλήνας έως ότου φθάσει μέχρι το ανώτατο άκρο του τοιχώματος όπου εφαρμόζουμε μία δεύτερη μερική προένταση και πάκτωση με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας.
Ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας που βρίσκεται στο άνω μέρος του τοιχώματος που σκοπό έχει να πακτώσει το άνω άκρο του τένοντα θα μπορούσε να είναι α) ένα περικόχλιο με την παρεμβολή μιας ροδέλας μεταξύ του περικοχλίου και του δώματος. Αυτή η πάκτωση θα έδινε πλήρη ακαμψία και πολύ μικρές μετατοπίσεις στην κατασκευή. Αυτό το είδος της πάκτωσης ενδείκνυται για κατασκευές που έχουν μεγάλη ακαμψία όπως είναι οι κατασκευές εξολοκλήρου κατασκευασμένες από σκυρόδεμα. β) Ένας άλλος μηχανισμός πάκτωσης του τένοντα στο δώμα είναι να τοποθετήσουμε μεταξύ του περικοχλίου και του δώματος ένα ελατήριο. Αυτό το ελατήριο επιτρέπει στην κατασκευή μικρές ελαστικές μετατοπίσεις τόσο μικρές ώστε να μην περνούν ποτέ σε ανελαστικές μετατοπίσεις. Γιατί να γίνεται αυτό? 1) Γιατί με αυτόν τον τρόπο το ελατήριο στο δώμα καταναλώνει μέρος της σεισμικής ενέργειας πριν τερματίσει και αναλάβει το περικόχλιο τον δυναμικό έλεγχο των μετατοπίσεων. 2) Γιατί με αυτόν τον τρόπο οι κορμοί των δοκών ενεργοποιούνται και δημιουργούν αντιρροπές κόντρα στην ροπή ανατροπής του τοιχώματος με αποτέλεσμα να παραλαμβάνουν μέρος των ανοδικών εντάσεων και καθαυτόν τον τρόπο να μειώνουν τα φορτία τάσεων που αναπτύσσονται στην διατομή του τένοντα της ευρεσιτεχνίας. 3) Ακόμα το ελατήριο βοηθά την επαναφορά του ελαστικού υποστυλώματος μετά την μετατόπιση που δέχθηκε στην αρχική του κατακόρυφη θέση. Αυτή η μέθοδος πάκτωσης στο δώμα ενδείκνυται για την πάκτωση οικοδομικών σκελετών που διαθέτουν ελαστικότητα. γ) Υπάρχει και ένα άλλο είδος πάκτωσης του τένοντα στο δώμα και είναι αυτό στην φωτογραφεία. Είναι ένα υδραυλικό σύστημα πάκτωσης που κάνει ακριβώς ότι κάνει και η δεύτερη πάκτωση με το ελατήριο. Η διαφορά είναι ότι προσφέρει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα του δεν προσφέρει το ελατήριο. Ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας δέχεται μακροχρόνιες εντάσεις εφελκυσμού. Το αποτέλεσμα αυτών των εντάσεων μέσα στον χρόνο είναι να επιμηκύνουν λίγο τον τένοντα λόγο της έρπεις που παθαίνει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χαλαρώνει και να μειώνονται οι αρχικές εντάσεις Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να μεγαλώνουν οι μετατοπίσεις του φέροντα σε έναν σεισμό. Για να μην συμβεί αυτό στις δύο πρώτες μεθόδους πάκτωσης θα πρέπει να ελέγχεται ανά χρονικά διαστήματα η ένταση τάνυσης.
Αυτή η χαλάρωση του τένοντα μπορεί να γίνει και λόγο της υποχώρησης των πρανών της γεώτρησης μέσα στον χρόνο.
Εδώ έρχεται το υδραυλικό σύστημα να δώσει αυτοματοποιημένα την λύση και να μας απαλλάξει από το πρόβλημα αυτό.
Υδραυλικό σύστημα σημαίνει πίεση υγρών κάτω από το έμβολο. Με ένα πιεσόμετρο και έναν ηλεκτρικό αυτοματισμό πλήρωσης της πίεσης θα έχουμε για πάντα την ένταση της προέντασης στα επιθυμητά επίπεδα. Το δεύτερο που κάνει είναι ότι αυξάνοντας ή μειώνοντας την πίεση των υγρών αυξάνουμε η μειώνουμε τις μετατοπίσεις.
#134
Δημοσιεύθηκε 23 Αύγουστος 2018 - 06:38 πμ
Μου έχουν λείψει οι άνθρωποι που φέρονται όμορφα στους γύρω τους. Εκείνοι που είναι όμορφοι εξωτερικά κι εσωτερικά. Εκείνοι που έχουν βαλθεί να ομορφύνουν τον κόσμο και ν’ αλλάξουν την ζωή έστω κι ενός ανθρώπου.
Πάντα θαύμαζα τους εφευρέτες γιατί είχαν στο μυαλό τους πρωταρχικά να λύσουν προβλήματα της ανθρωπότητας άσχετα αν είχαν εφεύρει κάτι μικρό μεγάλο σωστό ή λάθος για εμένα πάντα μέτραγε σαν εφεύρεση διότι και λάθος να είχαν κάνει είχαν εφεύρει για την ανθρωπότητα ότι αυτό είναι λάθος.
Μία ιδέα είναι μια έμπνευση της στιγμής η οποία δεν σου έρχεται εντελώς τυχαία αλλά έχει να κάνει με τις εμπειρίες της ζωής σου. Από την στιγμή που συλλάβει την ιδέα ο άνθρωπος αυτός έρχονται στον νου του δύο σκέψεις.
Η πρώτη σκέψη είναι τι προβλήματα μπορεί να λύσει η ιδέα του. Και η δεύτερη σκέψη αν μπορεί αυτή η ιδέα του να του βγάλει χρήμα. Κατά 90% ο εφευρέτης δεν είναι επιχειρηματίας αλλά είναι άνθρωπος ο οποίος όταν πεθάνει θέλει να αφήσει πίσω του ερευνητικό έργο παρά χρήματα στους απογόνους του. Καλά είναι και τα χρήματα γιατί χωρίς αυτά πειραματική έρευνα δεν γίνετε και διότι οι απόγονοί σου χάνουν. Θέλω να πω σαν απάντηση αρχικά στους φίλους μου στην Ίο αλλά και στους συνανθρώπους μου ότι εγώ όπως και κάθε ένας θέλω το χρήμα αλλά πρωτίστως θέλω την έρευνα η οποία θα σώσει τους ανθρώπους τα κτίρια και το περιεχόμενό τους από τον σεισμό. Θα συνεχίσω να παράγω σκέψεις άσχετα αν βγάλω χρήματα ή όχι. Αυτά. Πάντως τρελός δεν είμαι ούτε νοιώθω εξυπνότερος από τον κάθε έναν. Θα ήθελα όμως και αυτό προσπαθώ να εμπνεύσω ανθρώπους δείχνοντάς τους ότι η ευρεσιτεχνία μου λύνει πολλά προβλήματα του σεισμού.
1) Στον σχεδιασμό των κατασκευών δημιουργούμε μηχανισμούς συνεργασίας των υλικών όπως τον μηχανισμό της συνάφειας του σκυροδέματος με τον χάλυβα.
2) Στον σχεδιασμό των κατασκευών δημιουργούμε μηχανισμούς συνεργασίας ελαστικών και διαφραγματικών φερόντων στοιχείων Π.χ μικρής διατομής ελαστικά υποστυλώματα τα παντρεύουμε και τους ζητάμε να συνεργαστούν με τα τοιχώματα διαφραγματικής λειτουργίας.
3) Στον σχεδιασμό των κατασκευών δημιουργούμε μηχανισμούς που συγκεντρώνουν τις εντάσεις σε συγκεκριμένες περιοχές
4) Στον σχεδιασμό των κατασκευών προσπαθούμε να παραλάβουμε τις εντάσεις του σεισμού με τα φέροντα στοιχεία της κατασκευής χωρίς να σχεδιάζουμε να τα βοηθήσουμε αντλώντας δύναμη από εξωτερικούς παράγοντες.
Σκέψη.
1) Πως μπορείς να βάλεις να συνεργαστεί ο χάλυβας με το σκυρόδεμα μέσο του μηχανισμού της συνάφειας όταν αυτά τα δύο υλικά έχουν διαφορετικές προδιαγραφές ως προς το είδος και το μέγεθος των εντάσεων που δέχονται? Η αστοχία του ασθενέστερου σκυροδέματος ακυρώνει τις ισχυρές προδιαγραφές του χάλυβα. Αυτό σημαίνει σπατάλη σε χάλυβα το οποίο ανεβάζει το κόστος των κατασκευών χωρίς λόγο αφού με λιγότερο οπλισμό θα μπορούσαμε να παραλάβουμε μεγαλύτερες εντάσεις εφελκυσμού. Θα ήταν καλύτερα να βρούμε μια μέθοδο σχεδίασης η οποία θα επέτρεπε στο σκυρόδεμα να παραλαμβάνει μόνον θλιπτικές εντάσεις τις οποίες αντέχει ( καμία άλλη ένταση ) και ο χάλυβας να παραλαμβάνει μόνο τον εφελκυσμό.
2) Η συνεργασία της διαφραγματικής και της ελαστικής λειτουργίας των υποστυλωμάτων και των τοιχωμάτων βασικά ακυρώνει την αντίδραση των ελαστικών υποστυλωμάτων στην απόκριση της κατασκευής προς τις σεισμικές μετατοπίσεις. Θα ήταν καλό να βρεθεί μία μέθοδο σχεδιασμού που να διαχωρίζει τα ελαστικά υποστυλώματα από τα διαφραγματικής λειτουργίας τοιχώματα.
3) Η διανομή των εντάσεων καθ όλο το μήκος της δομής των φερόντων στοιχείων και η αποφυγή της συγκέντρωσης των εντάσεων σε συγκεκριμένες περιοχές θα βοηθούσε πολύ την απόκριση της κατασκευής προς τις σεισμικές εντάσεις. Πρέπει να βρεθεί μία μέθοδο σχεδιασμού να διανέμει τις εντάσεις σε περισσότερες περιοχές.
4) Ένας εξωτερικός παράγοντας ο οποίος θα αφαιρούσε τις σεισμικές εντάσεις πάνω από τον φέροντα οργανισμό και θα τις παραλάμβανε αυτός θα βοηθούσε την κατασκευή διότι θα είχε να διαχειριστεί λιγότερα σεισμικά φορτία.
Αυτά και άλλα πολλά προβλήματα έλυσε η ευρεσιτεχνία. Τώρα θα αναφερθώ στην μέθοδο σχεδίασης ώστε να απαλλαγούμε από τα προβλήματα αυτά αφενός κατασκευάζοντας ισχυρότερες κατασκευές και αφετέρου πως θα ρίξουμε το κόστος της κατασκευής.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
1) Ο μηχανισμός της συνάφειας είναι ο πλέον διαδεδομένος μηχανισμός συνεργασίας σκυροδέματος και χάλυβα.
Η προτεταμένη χρήση τενόντων πάνω σε διατομές σκυροδέματος είναι η άλλη μέθοδος η οποία συνήθως χρησιμοποιείται στην γεφυροποιία για να στηρίξουμε τα οριζόντια καταστρώματα με μεγάλα ανοίγματα. Ο μηχανισμός της συνάφειας από την φύση του κατασκευάζει στα υποστυλώματα μία κρίσιμη περιοχή αστοχίας δηλαδή μία περιοχή όπου οι εντάσεις θλίψης και εφελκυσμού έχουν την μέγιστη τιμή τους όταν τα δομικά στοιχεία υποβάλλονται σε κάμψη. Αυτή η κρίσιμη περιοχή εμφανίζεται κοντά στα άκρα των φερόντων στοιχείων και είναι η περιοχή αυτή στην οποία διαχωρίζονται οι ροπές σε δεξιάς και αριστερής φοράς.
Συμπέρασμα.
α) Ο μηχανισμός της συνάφειας από μόνος του δημιουργεί εντάσεις εφελκυσμού.
β) Ο μηχανισμός της συνάφειας από μόνος του δημιουργεί την κρίσιμη περιοχή αστοχίας οπότε τις μέγιστες εντατικές τιμές σε συγκεκριμένες περιοχές.
Η προτεταμένη χρήση τενόντων πάνω σε διατομές σκυροδέματος έχει το καλό ότι διαχωρίζει το υλικό του σκυροδέματος από τον χάλυβα αντί να τα ενώνει όπως κάνει ο μηχανισμός της συνάφειας. Αυτό επιτυγχάνει τα εξής καλά.
α) Το σκυρόδεμα δέχεται μόνο θλίψη δηλαδή αυτό το είδος των εντάσεων που έχει προδιαγραφές με αυξημένη απόδοση και μπορεί να παραλάβει. Κάθε πλάγιο φορτίο κάμψης μετατρέπεται μέσο του τένοντα σε θλιπτική ένταση στα άκρα του στοιχείου.
β) Το σκυρόδεμα δεν δέχεται πλέον εφελκυσμό ή μεγάλη κάμψη οπότε δεν υπάρχει κρίσιμη περιοχή.
Τώρα θα μου πείτε ότι αυτή η δυσκαμψία του τοιχώματος κατεβάζει περισσότερες ροπές στην πεδιλοδοκό.
Ναι και έτσι είναι διότι το άκαμπτο ανατρέπεται πιο εύκολα. Αν όμως η πάκτωση των άκρων της προέντασης γίνει μεταξύ του δώματος και του εδάφους τότε οι ροπές δεν κατευθύνονται πάνω στην πεδιλοκοκό και την δοκό αλλά μέσα στο έδαφος. Αυτή είναι η λύση ώστε να επιστρέψουμε τα φορτία του σεισμού μέσα στο έδαφος. Με την πεπατημένη μέθοδο σχεδιασμού οι εντάσεις του σεισμού μεταφέρονται πάνω στον φέροντα οργανισμό.
Ξέρουμε ότι η προένταση μειώνει την πλαστιμότητα με αποτέλεσμα η αστοχία του τοιχώματος να είναι εκρηκτική και χωρίς προειδοποίηση. Αυτό το πρόβλημα αντιμετωπίζεται ως εξής. Δημιουργούμε δύο διαφορετικές φάσης προέντασης. Η πρώτη ισχυρή προένταση εφαρμόζετε μεταξύ της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού της άγκυρας ευρισκόμενος μέσα στην γεώτρηση ώστε να πετύχουμε ισχυρή πάκτωση πάνω στο έδαφος. Η δεύτερη προένταση εφαρμόζεται στο δώμα και είναι μικρότερη ώστε σε τυχόν αστοχία να έχουμε ομαλό αποτέλεσμα μη εκρηκτικό.
2) Γιατί να ξεχωρίσουμε τα ελαστικά μικρής διατομής υποστυλώματα από αυτά τα τοιχώματα διαφραγματικής λειτουργίας?
Βασικά αυτή η μέθοδος δόμησης περιλαμβάνει δύο διαφορετικά συστήματα σχεδιασμού. Έναν ή περισσότερους ανεξάρτητους άκαμπτους προτεταμένους με το έδαφος φορείς και γύρο από αυτούς έναν ανεξάρτητο ελαστικό φορέα.
Αυτός ο διαχωρισμός γίνεται για πολλούς λόγους.... διότι
α) Υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας οριζόντιας και εγκάρσιας σεισμικής μόνωσης. Η οριζόντια σεισμική μόνωση μειώνει την βίαιη μετατόπιση του κτιρίου ενώ η εγκάρσια σεισμική μόνωση ελέγχει την αποφυγή της δημιουργίας διαφοράς φάσης μεταξύ των πλακών εξασφαλίζοντας τον έλεγχο της ομαλής εγκάρσιας μετατόπισης καθώς απορροφά την σεισμική ενέργεια με σεισμικούς αρμούς τοποθετημένους καθ ύψος μεταξύ του διαφράγματος της πλάκας και του τοιχώματος.
β) Με αυτή την μέθοδο μπορούμε να εφαρμόσουμε μεγαλύτερες εντάσεις προέντασης πάνω στα άκαμπτα τοιχώματα διότι είναι ανεξάρτητοι φορείς απαλλαγμένοι από τα στατικά φορτία του κτιρίου. Κατ αυτόν τον τρόπο με την αυξημένη ένταση στην διατομή του τοιχώματος αυξάνετε η ικανότητά του προς τις τέμνουσες.
γ) Διασφαλίζουμε για αρχιτεκτονικούς λόγους φωτισμού μεγάλα εξωτερικά ανοίγματα .
δ) Ελέγχουμε τις μετατοπίσεις ώστε αυτές να είναι πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή μετατοπίσεων και να είναι αδύνατη η ανελαστική πλαστική αστοχία.
Βέβαια αυτή η μέθοδος εφαρμόζετε και ανάποδα δηλαδή ελαστικό φορέα μέσα και άκαμπτους ανεξάρτητους φορείς περιμετρικά του κτιρίου.
3) Η πάκτωση των ανώτατων άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος σταματά την ροπή ανατροπής τους οπότε και όλες τις συγκεντρωτικές εντάσεις αντίρροπων ροπών που εμφανίζονται γύρο από τους κόμβους πάνω στις μικρές διατομές των φερόντων στοιχείων. Αποκλείει την εμφάνιση του μηχανισμού ορόφου
4) Η πάκτωση των ανώτατων άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος παραλαμβάνει τις ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος από το δώμα και τις μεταφέρει μέσα στο έδαφος αποτρέποντας αυτές να κατευθυνθούν πάνω στα κομβικά σημεία του φέροντα οργανισμού.
Αν έχουμε μία ισχυρή θεμελίωση εις βάθος που αναλαμβάνει επιτυχώς τις ανοδικές και καθοδικές εντάσεις του τοιχώματος τότε οι βάσεις των μεγάλων έργων που δουλεύουν βαρυντικά μπορούν να γίνουν μικρότερες κατεβάζοντας το κόστος θεμελίωσης. Ακόμα ο γραμμικός οπλισμός των κάθετων τοιχωμάτων μπορεί να μειωθεί σημαντικά.
#135
Δημοσιεύθηκε 06 Σεπτέμβριος 2018 - 09:47 μμ
Απάντηση. Περιορίζοντας τις μετατοπίσεις των τοιχωμάτων υπεύθυνες για όλες τις πάρα πάνω εντάσεις.
Ερώτηση. Πως το κατορθώνουμε αυτό?
Απάντηση Πακτώνοντας τα ανώτατα άκρα τους με το έδαφος.
Ερώτηση. Πως μπορούμε να βελτιώσουμε την διατμητική τους αντοχή?
Απάντηση. Με την επιβολή θλίψης στις διατομές στα πλαίσια της επαλληλίας.
Γενικός η πάκτωση των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος περιορίζει τις μετατοπίσεις υπεύθυνες για όλες τις εντάσεις
Ερώτηση. Που οδηγούνται οι ανοδικές εντάσεις των τοιχωμάτων προερχόμενες από την κάμψη και την στροφή τους ?
Απάντηση Παραλαμβάνονται από τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας από το δώμα και εκτρέπονται οδηγούμενες ( μέσο του τένοντα ο οποίος διαπερνά ελεύθερος το τοίχωμα μέσα από σωλήνα ) μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές τις εντάσεις από τα μέλη του οπλισμένου σκυροδέματος.
Ερώτηση. Τι εντάσεις δέχεται με αυτήν την μέθοδο οπλισμού το τοίχωμα?
Απάντηση Μόνο εντάσεις θλίψης στα άκρα πάνω κάτω. Οι εντάσεις εφελκυσμού δεν υφίστανται πια διότι τις παραλαμβάνει ο ελεύθερος τένοντας και τις στέλνει μέσα στο έδαφος.
Ερώτηση. Πως η πάκτωση κατορθώνει να αναλαμβάνει ανοδικές και καθοδικές εντάσεις?
Απάντηση Ο μηχανισμός είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε να μετατρέπει την εγκάρσια έλξη σε πίεση προς τα πρανή της γεώτρησης όπου είναι τοποθετημένος.
Αυτή η πίεση μεγαλώνει την πρόσφυση και την τριβή οπότε και την ισχυρή πάκτωση στα πρανή ως προς τις ανοδικές εντάσεις. Διατηρώντας αυτήν την ένταση γεμίζουμε την οπή της γεώτρησης με ένεμα για να δημιουργήσουμε έναν πάσσαλο για την παραλαβή και των καθοδικών εντάσεων. Εφαρμόζετε αρχικά μεγάλη ισχυρή προένταση μεταξύ της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης ώστε να εφαρμόσουμε ισχυρή πάκτωση χωρίς να επιβαρύνουμε την κατασκευή με φορτία. Αφού διασφαλίσουμε την ισχυρή πάκτωση στο έδαφος έχουμε την δυνατότητα να εφαρμόσουμε μία δεύτερη μικρότερη σε ένταση προένταση - έλξη του τένοντα στο δώμα για να βελτιώσουμε την διατμητική αντοχή του τοιχώματος.