Κοινότητα Μηχανικών: Το Απόλυτο αντισεισμικό σύστημα Μεταλλικών, Σύμμεικτων,και άλλων δομικών έργων - Κοινότητα Μηχανικών

Διαβάστε αυτά τα οποία δεν υπάρχουν στην βιβλιογραφία.

Όπως βλέπουμε στο σχήμα 1 https://postimg.org/i...ge/rbudm6oqr/<a
Όταν το υποστύλωμα είναι σε κατάσταση ηρεμίας οι στατικές φορτίσεις ισορροπούν με τις δυνάμεις αντίστασης του εδάφους.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 3 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
Όταν αλλάζει κλίση ο κατακόρυφος άξονας του υποστυλώματος, λόγο μετατόπισις που το αναγκάζει να έχει η ταλάντωση, βλέπουμε την αλλαγή κλίσης P που παρατηρείται περιφερειακά των πλευρών του.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 2 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
η αλλαγή κλίσης P που παρατηρείται περιφερειακά των πλευρών του, σε συνδυασμό με τα στατικά φορτία των δοκών Σ δημιουργούν τις ροπές P
Αυτές οι ροπές καταπονούν τις μικρές διατομές του υποστυλώματος και της δοκού.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 4 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
Ο μηχανισμός πάκτωσης δεν αφήνει το υποστύλωμα να μετακινηθεί ούτε επάνω ούτε κάτω διότι υπάρχει ισχυρή πάκτωση.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 5 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
η πάκτωση δώματος και εδάφους σταματά την παραμόρφωση του κάθετου άξονα του υποστυλώματος διότι φέρνει μία αντίσταση στο δώμα όταν αυτό πάει να σηκωθεί επάνω, και άλλη μία αντίσταση στο αντικριστό μέρος της βάσης.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 6 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
Αυτές οι δύο αντίθετες αντιδράσεις στο δώμα Δ και Ε στην βάση δημιουργούνται κατά την ταλάντωση του υποστυλώματος και οδηγούν τις πλάγιες φορτίσεις τις αδράνειας Α στην κάθετη διατομή του υποστυλώματος, υπό μορφή τέμνουσας Τ
Δηλαδή εκ τρέψαμε τις πλάγιες φορτίσεις της αδράνειας στην κάθετη διατομή του υποστυλώματος.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 2 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
οι πλάγιες φορτίσεις της αδράνειας δεν οδηγούνται στην κάθετη διατομή του υποστυλώματος, αλλά μέσω των ροπών P οδηγούνται στις μικρές διατομές.
Αυτός ο σχεδιασμός είναι ο σημερινός σχεδιασμός, και η αντίδραση στην αδράνεια υπάρχει μόνο στους κόμβους υπό μορφή ροπής.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι τι είναι πιο καλά.
1) Η αντίδραση στην αδράνεια να υφίσταται μόνο στους κόμβους υπό μορφή ροπής?
Ή 2) Η αντίδραση στην αδράνεια να υφίσταται στους κόμβους υπό μορφή ροπής
συν την αντίσταση στην κάθετη διατομή του υποστυλώματος, υπό μορφή τέμνουσας Τ ?
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 7 https://postimg.org/image/rbudm6oqr/
Έχουμε την δυνατότητα ( εκτός της πάκτωσης δώματος εδάφους )να εφαρμόσουμε και προένταση μεταξύ δώματος και βάσης Θ καθώς και την ίδια στιγμή ξεχωριστή πάκτωση Π βάσης - εδάφους.

Εγώ πιστεύω ότι θα σταματήσουμε τις ροπές στους κόμβους εφαρμόζοντας την πάκτωση εδάφους δώματος σε κάθε ένα υποστύλωμα ξεχωριστά, ή τουλάχιστον να πακτώσουμε τα υποστυλώματα τα οποία θέλουμε να είναι δύσκαμπτα.
Ο λόγος είναι ότι .... με την πάκτωση δώματος εδάφους κατασκευάζουμε ισχυρότερα άκαμπτα υποστυλώματα από αυτά που υπάρχουν σήμερα, διότι αλλάζουμε το σημείο καταπόνησης του υποστυλώματος από την οριζόντια στην κάθετη διατομή του η οποία αντέχει περισσότερο διότι είναι μεγαλύτερου εμβαδού.

Με λίγα λόγια..κατορθώσαμε την εκτροπή των πλάγιων φορτίσεων από τις μικρές διατομές, (δοκού και υποστυλώματος ) και τις κατευθύναμε στην κάθετη ισχυρότερη διατομή του υποστυλώματος.

Aρθρο
https://www.green-e.g...eismiko-systhma

Θέλω να κάνετε σύγκριση στην δική μου σεισμική βάση, με τις άλλες σεισμικές βάσεις που σας παραθέτω, και έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος με την δική μου, συγκρίνοντας 1) στους δείκτες της επιτάχυνσης, 2) του ιδικού βάρους των μοντέλων, 3) το πλάτος της παλινδρόμησης κάθε βάσης. 4) Τον χρόνο παλινδρόμησης 5) και τις αστοχίες που έχουν.

Δική μου https://www.youtube....h?v=Q6og4VWFcGA

Οι άλλες https://www.youtube....h?v=fEPGym54SaA
https://www.youtube....h?v=pcuo70WRsGs
https://www.youtube....h?v=89YjHr1bsBs
https://www.youtube....h?v=gvbQ06pPB-o
https://www.youtube....h?v=sPfXgVJ7heI
https://www.youtube....h?v=eUo5Stsxo3A

Μετά πέστε μου ένα μοντέλο δικό σας το οποίο να μπορεί να σταθεί ακέραιο πάνω στην δική μου σεισμική βάση, όπως στάθηκε το δικό μου δομικό μοντέλο.
Για μένα η επιτάχυνση της σεισμικής βάσης που δοκίμασα το μοντέλο είναι περίπου 7,5 g μεταφραζόμενο σε περίπου 11 Ρίχτερ γεωμαγνητικής συμπεριφοράς απολιθωμένου ρήγματος.
Φίλοι μου τον σεισμό τον νίκησα...το πρόβλημα δεν είναι πια ο σεισμός.
Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν ν’ αλλάξουν αυτό τον κόσμο, όσο άσχημος κι απάνθρωπος κι αν είναι.
Φοβούνται την αλλαγή.
Γι’ αυτούς η κάθε αλλαγή είναι επικίνδυνη, εφόσον απειλεί την «ασφάλεια» τους και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα.

Πάντα υπήρχε μια αντίδραση στην αλλαγή, αλλά στο τέλος η αλλαγή πάντα νικούσε.
Πάντα εμφανίζονταν ονειροπόλοι κι εφευρέτες.
Σε περίπτωση που οι θεωρίες τους ήταν σωστές κι οι εφευρέσεις τους λειτουργούσαν, οι επιστήμονες του κατεστημένου αντιδρούσαν, γιατί τους έβλεπαν ως απειλή για τις καλοπληρωμένες θέσεις τους στην ακαδημαϊκή κοινότητα κι επειδή θεωρούσαν ότι οι πολύχρονες έρευνες τους θ’ απαρχαιώνονταν από τη νέα τεχνολογία.
Έτσι, συχνά έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να τους σταματήσουν.

Τους συκοφαντούσαν, κάποιους τους φυλάκιζαν και άλλους τους καταδίκαζαν σε θάνατο ως αιρετικούς.
Αν εξαιρέσει κανείς τη θανατική καταδίκη το ίδιο συμβαίνει ακόμη και σήμερα σε ορισμένους τομείς εφευρέσεων.

Η άλλη δύναμη εχθρική αντίδραση απέναντι στις νέες εφευρέσεις προέρχεται από ανθρώπους που έχουν βγάλει χρήματα με τις υπάρχουσες τεχνολογίες και φοβούνται ότι οι νέες τεχνολογίες απειλούν τα κέρδη τους.

Ωστόσο η πιο οργανωμένη αντίσταση στις νέες επαναστατικές εφευρέσεις, προέρχεται από τις μεγάλες επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τις παραδοσιακές εφευρέσεις και μορφές ενέργειας.
Οι επιχειρήσεις αυτές εξαπολύουν άριστα οργανωμένες εκστρατείες δυσφήμισης των νέων τεχνολογιών.
Αυτό έκανε και ο Έντισον, που προέβη σε δυσφημιστική εκστρατεία κατά του εναλλασσόμενου ρεύματος του Τέσλα, επειδή ο ίδιος πίστευε ότι είχε περισσότερο συμφέρον από το αδύναμο συνεχές ρεύμα.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις συχνά καταφεύγουν και σε ύπουλους τρόπους εξουδετέρωσης των νέων τεχνολογιών, όπως για παράδειγμα αγοράζοντας τις ευρεσιτεχνίες δήθεν για να τις αξιοποιήσουν αλλά στην ουσία για να τις θάψουν…

Προς τους διαφωνούντες Μηχανικούς ( στα άλλα φόρουμ ) και σε αυτούς που δεν έχουν καταλάβει την ευρεσιτεχνία μέχρι τώρα.

Αν έχουμε ένα φύλο από χαρτί τοποθετημένο πάνω σε ένα τραπέζι.
Εάν πάνω στα δύο άκρα του φύλου κολλήσουμε δύο ξύλινα όρθια παραλληλόγραμμα.
Μετά...Αν κουνήσουμε το τραπέζι ώστε αυτά τα παραλληλόγραμμα να ταλαντωθούν,
θα δούμε την οριζόντια επίπεδη επιφάνεια του χαρτιού να παραμορφώνεται σε σχήμα ( S )
χωρίς όμως να υπάρχει καμία παραμόρφωση στον κάθετο άξονα των παραλληλογράμμων
( Στα όρθια παραλληλόγραμμα θα υπάρξει απλή ταλάντωση και όχι παραμόρφωση, διότι η διατομή τους είναι πιο ισχυρή από την διατομή του χαρτιού που είναι κολλημένα. )

Αν τώρα κάνουμε το αντίθετο. Δηλαδή τοποθετήσουμε οριζοντίως έναν παραλληλόγραμμο πάνω στο τραπέζι, και κολλήσουμε στα δύο του άκρα δύο κάθετα φύλα χαρτί.
Αν κουνήσουμε το τραπέζι, θα δούμε τα δύο φύλα να παραμορφωθούν στον κάθετο άξονά τους σε σχήμα ( S )

Και στις δύο περιπτώσεις η γωνίες στους κόμβους καταπονούνται από ροπή στρέψης, η οποία αναγκάζει την πιο αδύναμη διατομή να παραμορφωθεί.

Τώρα αν στο πρώτο πείραμα βιδώσουμε τα κάθετα παραλληλόγραμμα με το τραπέζι στα δύο άκρα της κάτοψης τους, θα παρατηρήσουμε ότι αν κουνήσουμε το τραπέζι το φύλο του χαρτιού δεν θα παραμορφωθεί καθόλου.

Μπορούν οι διαφωνούντες επιστήμονες να μου εξηγήσουν το φαινόμενο αυτό?
Ακόμα μπορούν να μου πουν αν το πρώτο πείραμα το βάζαμε μέσα σε ένα σκάμμα θεμελίωσης, ( και όχι πάνω σε τραπέζι ) το οριζόντιο φύλο σε ενδεχόμενη ταλάντωση θα έπαιρνε ροπές και σχήμα S ? Ναι ή Οχι?
Έτσι σχεδιάζετε σήμερα, ενώ εγώ σας προτείνω την πρώτη μέθοδο.
Όλα τα άλλα που μου λένε οι διαφωνούντες
είναι κόντρα στους νόμους της φυσικής.
Εσείς κατασκευάζετε μπαλαρίνες και προσπαθείτε να τις μαζέψετε με νόμους και αστυνόμους, Ενώ εγώ απλά βιδώνοντας τα μεγάλα υποστυλώματα με το έδαφος
καταργώ πλαστιμότητες και ότι άλλα περίεργα έχετε σκεφτεί για να σταματήσετε την μπαλαρίνα.
Τα λέω τόσο απλά, όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να καταλαβαίνει και ο απλός ο κόσμος, και να μην μπορείτε πια να κρύβεστε πίσω από έναν τίτλο σπουδών.

Φίλοι μου σε αυτόν τον κόσμο όλα έχουν μία αρχή και ένα τέλος, εκτός της γνώσης.
Τα χρήματα από μίζες τελειώνουν. Οι υπογραφές ξεβάφουν. Οι νόμοι αλλάζουν.
Το μόνο που μένει σε αυτόν τον κόσμο και εξελίσσεται είναι η γνώση.
Όσο φιλότιμη προσπάθεια και να κάνουν οι ισχυροί με όπλα τις μίζες τις υπογραφές και τους νόμους και αστυνόμους, στην τελική η αληθινή γνώση αργά η γρήγορα επικρατεί, και μένει για πάντα.
Για τον λόγο αυτόν κρατήστε αυτά που θα σας πω.
Οι κατευθυντήριες μετακινήσεις και φορτίσεις που επιβάλει το έδαφος σε ένα κτήριο είναι πιο πολλές και πιο ισχυρές από αυτές που επιβάλει σε ένα πλοίο η φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Όλα τα κτήρια αντιδρούν το ίδιο μέχρι να γίνει ο σεισμός.
Αντιδρούν το ίδιο, διότι όλες οι φορτίσεις που υπάρχουν μέχρι να γίνει ο σεισμός, κατευθύνονται προς το κέντρο της Γης, και ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους. Αυτές οι φορτίσεις καθώς και οι φορτίσεις του σεισμού δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε.
Μπορούμε όμως να αντιπαραθέσουμε σε αυτές τάσεις ισορροπίας.
Τα φορτία που κατευθύνονται κάθετα προς το έδαφος είναι πολύ εύκολα να ισορροπήσουν.
Του σεισμού όμως πολύ δύσκολα ισορροπούν.
Υπάρχει πάντα η διαμάχη μεταξύ των μηχανικών, στο πως πρέπει να σχεδιάζονται οι αντισεισμικές κατασκευές,
Άλλοι θεωρούν ότι πρέπει να είναι πλάστιμες, και άλλοι θεωρούν ότι πρέπει να σχεδιάζονται άκαμπτες.
Που είναι η αλήθεια?
Ας εξετάσουμε απλά, αν η αλήθεια βρίσκεται στις πλάστιμες, ή στις άκαμπτες, ή κάπου μεταξύ των δύο αυτών στατικών μεθόδων.
1) Ας εξετάσουμε πρώτα την πλάστιμη κατασκευή.
Πιο πλάστιμη κατασκευή από τον άνθρωπο δεν υπάρχει.
Αν ο άνθρωπος είναι όρθιος μέσα σε ένα λεωφορείο, και αυτό ξεκινήσει ή φρενάρει, ο άνθρωπος θα ανατραπεί.
Εμείς πως αξιώνουμε από το πλάστιμο κτήριο να σταθεί όρθιο στον σεισμό???
2) Ας εξετάσουμε τώρα τα άκαμπτα
Άκαμπτος είναι ένας συμπαγής κύβος, άκαμπτο είναι και ένα συμπαγή παραλληλόγραμμο.
Αν αυτά τα τοποθετήσουμε στον διάδρομο του λεωφορείου, σε περίπτωση που το λεωφορείο φρενάρει ή ξεκινήσει, ο κύβος θα συρθεί στο πάτωμα και το παραλληλόγραμμο θα ανατραπεί.
Καμία από αυτές τις μεθόδους δεν είναι κατάλληλη για την κατασκευή ενός κτηρίου.
Και οι δύο μέθοδοι είναι κατάλληλες μόνο για μικρές σεισμικές δονήσεις.
Αν τώρα κάνουμε ότι κάνει ένα δένδρο με τις ρίζες του, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.
Δηλαδή αν βιδώσουμε τα πόδια του πλάστιμου ανθρώπου με τον διάδρομο του λεωφορείου, αυτός θα έχει καλύτερη αντίσταση στο φρενάρισμα ή στην εκκίνηση του λεωφορείου, αλλά και πάλη δεν θα είναι το τέλειο κράτημα.
Αν βιδώσουμε όμως τον τάκο τον τετράγωνο και τον παραλληλόγραμμο με τον διάδρομο του λεωφορείου, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Έτσι θα πρέπει να σχεδιάζονται οι κατασκευές. Άκαμπτες και βιδωμένες.Αυτήν την μέθοδο σας έδωσα, και όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Το έδαφος όμως δεν είναι πάτωμα λεωφορείου, διότι έχει το ελάττωμα να παραμορφώνεται και να μην παραμένει επίπεδο.
Αυτή η παραμόρφωση δεν είναι μεγάλη σε μικρή επιφάνεια αλλά μεγάλη σε μεγαλύτερες επιφάνειες της Γης.
Για τον λόγο αυτό, κατασκευές που έχουν εμβαδόν μέχρι 30Χ30 μέτρα μπορούμε να τις κατασκευάζουμε άκαμπτες.
Για μεγαλύτερες κατασκευές τότε υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα το οποίο προέρχεται από την παραμόρφωση του εδάφους, η οποία επιβάλει στα υποστυλώματα ανοδικές και καθοδικές μετακινήσεις σε διαφορετική φάση, με αποτέλεσμα να καταπονεί τους κόμβους.
Τι κάνουμε σε αυτήν την κατάσταση?
Απάντηση
Κατασκευάζουμε έναν φορέα ο οποίος θα περιλαμβάνει και πλάστιμα υποστυλώματα, και άκαμπτα προτεταμένα ( βιδωμένα ) με το έδαφος.
Πρέπει όμως να ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο συστήματα μεταξύ των για ένα σοβαρό λόγο.
Ο λόγος είναι να ξεχωρίσουμε τα πλάστιμα από τα άκαμπτα στοιχεία (οριζόντια και κατακόρυφα ) ώστε αυτά να κινούνται ελεύθερα στον χώρο, χωρίς να μεταβιβάζει το ένα στο άλλο φορτία στους κόμβους.
Αυτό το επιτυγχάνομαι με την τοποθέτηση σεισμικού αρμού μεταξύ άκαμπτων υποστυλωμάτων και πλακών, καθώς και με την τοποθέτηση ελαστικού μεταξύ δοκού και πλάστιμου υποστυλώματος.
Τα άκαμπτα υποστυλώματα χωρίς διαφράγματα με επιβολή προέντασης μεταξύ εδάφους δώματος και οπλισμό περίσφιξης.
Τα πλάστιμα με επιβολή μικρής προέντασης, ελαστικά διαφράγματα, και οπλισμό περίσφιξης.
Με λίγα λόγια τα άκαμπτα υποστυλώματα είναι για να παραλαμβάνουν τις λοξές και πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, και τα πλάστιμα υποστυλώματα για όλα τα άλλα κάθετα φορτία.
Ακόμα ... Για αρχιτεκτονικούς λόγους μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τελευταία σύμμεικτη μέθοδο διότι αυτή προσφέρει μεγάλα περιμετρικά ανοίγματα φωτισμού.

ΝΕΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

https://www.youtube....RoM5pEy7n9Q#t=0
Ποτέ δεν θα υπάρξει τέτοιος σεισμός ( αυτός είναι 14 Ρίχτερ )
Τα σπίτια όμως με το σύστημά μου δεν θα έχουν ούτε ένα κρακ.
Ο σκελετός του κτηρίου δεν θα παθαίνει τίποτα.
Για ρώτα τους ανθρώπους στην Κεφαλλονιά....αν εμπιστεύονται το σύστημά μου???
Ο Ελληνικός αντισεισμικός κανονισμός προβλέπει ζώνες μεγάλης ή μικρής σεισμικότητας.
Η πιο μεγάλη σεισμικότητα στην Ελλάδα είναι στην Κεφαλλονιά.
Ο συντελεστής επιτάχυνσης g στην Κεφαλλονιά είναι 0.36 g και όλες οι νέες κατασκευές είναι σχεδιασμένες για επιτάχυνση 0,36 g.
Η επιτάχυνση του πρόσφατου σεισμού στην Κεφαλλονιά έφθασε τα 0,75 g.
H επιτάχυνση που δοκιμάζω τα μοντέλα μου στην δική μου σεισμική βάση φτάνει τα 7,5 g, και το τελευταίο τα 10 g
Σε αυτήν την επιτάχυνση δεν έχει δοκιμαστεί κανένα μοντέλο παγκοσμίως...και όμως το δικό μου μοντέλο άντεξε χωρίς καμία απολύτως ζημιά. :roll:

Εγώ τι κάνω με την ευρεσιτεχνία μου? Προσπαθώ να καταρρίψω τη σύγχρονη μηχανική με αυτό το "πείραμα" ?

Το πιστεύω αυτό?

Αν υποθέσουμε ότι κατασκευάζουμε τελείως άκαμπτες κατασκευές προτεταμένες με το έδαφος ....ναι αυτό τα αλλάζει όλα.
Τέτοια κατασκευή είναι αυτή https://www.youtube....h?v=RoM5pEy7n9Q
Αν όμως θέλουμε να προσαρμοστούμε με τους υπάρχοντες κανονισμούς Ευρωκώδικα 2 και 8, τότε προτείνω μία άλλη μέθοδο που είναι μεν στα πρότυπα του Ευρωκώδικα και του ΚΑΝ.ΕΠΕ αλλά εγώ βελτιώνω τους δείκτες που προσπαθούν να βελτιώσουν παγκοσμίως, ...αφάνταστα πιο πολύ, με αυτή την μέθοδο
Αυτοί οι δείκτες είναι
1) Των πλάστιμων περιοχών,
2) Των πλαστικών ζωνών,
3) Της στρεπτικής ακαμψίας των ασύμμετρων κατασκευών?
4) Βελτιώνει την αντοχή του υποστυλώματος ως προς τις τέμνουσες και την τέμνουσα βάσης.

5) Αυξάνει την ενεργό διατομή των υποστυλωμάτων
6) Βελτιώνει τον λοξό εφελκυσμό.
7) Μειώνει την μετατόπιση του κόμβου της ανώτατης στάθμης, και τις παραμορφώσεις του φέροντα.
Μειώνει την ιδιοσυχνότητα εδάφους κατασκευής
9) Βοηθάει στην αποφυγή του μηχανισμού ορόφου
10) Απαλείφει το πρόβλημα της ανεπαρκούς συνάφειας σκυροδέματος και χάλυβα.
11) Εξασφαλίζει ισχυρότερη θεμελίωση.
12) Αυξάνει την απόσβεση των σεισμικών φορτίσεων η οποία οδηγεί σε μείωση της απόκρισης.
13) Ο μηχανισμός βελτιώνει αυτόματα την έρπη του τένοντα που παρατηρείται κατά την μακροχρόνια τάνυση, καθώς και την συνάφεια της πάκτωσης μεταξύ κατασκευής και εδάφους, η οποία κινδυνεύει να χαλαρώσει λόγο συνεχών φορτίσεων μεγάλης διάρκειας και πολλών κύκλων φόρτισης, όπως είναι οι σεισμοί.

https://www.youtube....DwkWx1nVn3E#t=0

Το πάρα πάνω μοντέλο του κυρίου Κ. Τσώνου, καθώς και αυτό το μοντέλο που πειραματίζεται η ερευνητική ομάδα της NEES σε αυτό το βίντεο ... https://www.youtube....C2Z1zmrJhsc#t=0 προσπαθούν να πετύχουν δύο πράγματα.
Ο κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να μεταφέρει την αστοχία στις δοκούς ώστε να προστατέψει τις κολόνες και να μην έχουμε γενική κατάρρευση. ( πλαστική ζώνη )
Η NEES προσπαθεί να κατασκευάσει ευέλικτους κόμβους αφενός, τόσο στην θέση των δοκών, όσο και στην θέση του κομβικού σημείου της κοιτόστρωσης με το υποστύλωμα, ώστε να απελευθερώσει σεισμική ενέργεια.
Για αυτούς που λένε ότι δεν ξέρω, θα προσπαθήσω να τους εξηγήσω τι κάνω εγώ, δηλαδή πια μέθοδο αντισεισμικού σχεδιασμού χρησιμοποιώ ώστε να εξαλείψω τους κινδύνους που προσπαθούν να εξαλείψουν οι πάρα πάνω ερευνητικές ομάδες του κυρίου Κ. Τσώνου, και της NEES.
O κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να αστοχήσει η δοκός δημιουργώντας τις πλαστικές ζώνες πάνω στις δοκούς ώστε να εκτονωθεί η ενέργεια του σεισμού.
Η δική μου πρόταση είναι να ξεχωρίσουμε τις πλάστιμες κολόνες από τις άκαμπτες προτεταμένες με το έδαφος με την παρεμβολή σεισμικού αρμού.
Με αυτήν την μέθοδο, ο σεισμικός αρμός είναι αυτός που υποδέχεται την φόρτιση του σεισμού και την εκτονώνει, παίζοντας τον ρόλο που παίζει η πλαστική ζώνη του κυρίου Κ. Τσώνου.
Η διαφορά των δύο συστημάτων είναι ότι το ένα αστοχεί, ενώ το άλλο δεν παθαίνει τίποτα.
Η NEES προσπαθεί να ξεχωρίσει στους κόμβους την δοκό και το υποστύλωμα, ώστε να εκτονώσει την ενέργεια του σεισμού στα κομβικά σημεία.
Το ίδιο κάνω και εγώ με τον σεισμικό αρμό που τοποθετώ https://s5.postimg.or...lh3dhzb/002.jpg
Μάλιστα εγώ προχωρώ περισσότερο από την NEES προσπαθώντας να εξασφαλίσω μία ελεγχόμενη παραμόρφωση του φέροντα, ώστε αυτή να μην είναι έξω από τα όρια διαρροής.
Αυτό το πετυχαίνω με το άκαμπτο προτεταμένο φρεάτιο το οποίο έχει τον ρόλο του ρυθμιστή της παραμόρφωσης του πλάστιμου φορέα.
Εγώ μπορώ να πω στην NEES ....BUILDING IT BETTER!!!
Περισσότερα https://www.green-e.g...ismiko-systhma.

Αν δείτε στο βίντεο https://www.youtube....h?v=RoM5pEy7n9Q προς το τέλος, αν και έχω δέσει τα μεγάλα δοκάρια που πατάει η σεισμική βάση με χοντρή αλυσίδα, αυτά έχουν τάση να ανέβουν προς τα πάνω, από την ροπή του μοντέλου.
Ας μου πούνε οι μηχανικοί ....πως αντιμετωπίζουν αυτή την ροπή?
ΈΤΣΙ
https://www.youtube....h?v=hcIm_RDR3gs
Αυτή η ροπή είναι καταστρεπτική για το κτήριο, ( σε ένα μη πακτωμένο κτήριο ) διότι μόλις η ταλάντωση σηκώσει το μοντέλο μονόπλευρα, τα φορτία του κτηρίου δημιουργούν μία ροπή σε όλους τους κόμβους, η οποία σπάει τις κολόνες και τα δοκάρια.
Αν το μοντέλο είναι πακτωμένο, τα φορτία του μοντέλου ισορροπούν, διότι αφού δεν σηκώνετε μονόπλευρα, τα φορτία ισορροπούν με την αντίδραση της σεισμικής βάσης, και δεν έχουμε καμία ροπή στους κόμβους.

Για να δούμε τώρα τι είναι καλύτερο για το κτήριο?
α) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος?
β) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος?
γ) ή είναι καλύτερα αντί για πάκτωση του δώματος και του εδάφους να εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους?

α) Για εμένα καλύτερα από το τίποτα είναι η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος.
β) Πάρα πολύ καλύτερα η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος.
γ) Και άριστα όταν εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους

Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε την άποψή μου.

Αν έχουμε μία ξύλινη βέργα και την κουνήσουμε πέρα δώθε με το χέρι μας, θα παρατηρήσουμε ότι το πάνω μέρος της βέργας θα ταλαντώνεται πιο πολύ από το κάτω μέρος.
Η βέργα έχει πάκτωση στο κάτω μέρος της από το χέρι μας, αλλά η ταλάντωση δεν σταματά. Ταλάντωση = παραμόρφωση
παραμόρφωση = ζημιές ή κατάρρευση.
Τώρα αν δεν είχαμε μία βέργα ( μικρής διατομής κολόνα ) αλλά είχαμε στην παλάμη μας ένα πιο χονδρό ξύλο, ( μεγάλης διατομής κολόνα ) τότε δεν θα είχαμε πάλη ταλάντωση. ( και με την απλή πάκτωση εδάφους βάσης. )

Αν τώρα αυτήν την βέργα την κάνουμε τόξο με την βοήθεια ενός σπάγκου ( δένοντας τα άκρατης ) θα παρατηρήσουμε ότι όσο και να κουνάμε το χέρι μας η ταλάντωση της βέργας θα είναι ίδια στην κορυφή της, και στην βάση της.
Δηλαδή μηδέν παραμόρφωση του κάθετου άξονα της βέργας, οπότε και μηδενικές παραμορφώσεις και αστοχίες στις κατασκευές.

Για την τρίτη περίπτωση τώρα.
Αν έχουμε ένα ξύλο και το βάλουμε οριζόντια πάνω σε δύο τούβλα ώστε το ξύλο να στηρίζεται στα άκρα του.
Αν του ρίξουμε μία με το χέρι μας, ( καράτε ) θα πονέσει λίγο, αλλά τελικά το ξύλο θα σπάσει στα δύο.

Αν τώρα πιέσουμε το ξύλο με μία μεγάλη μέγκενη στα άκρα του, και τού δώσουμε μία,.... θα σπάσουμε το χέρι μας
Το ίδιο κάνει και η προένταση στις κολόνες ή τα τοιχία...ισχυρές διατομές ως προς τις τέμνουσες.

Έχω δύο μηχανισμούς για να πακτώνω την κατασκευή στο έδαφος ( για αυτό έχω και δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας. )
Ο πρώτος μηχανισμός είναι απλός μηχανισμός. αυτός https://postimg.org/image/15or8eeuc/ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εργασίες όπως δείχνει το link
https://postimg.org/image/29l3p1xpg/
Τώρα αν έχουμε θεμελίωση πάνω σε βράχο, χρησιμοποιούμε τον απλό ελκυστήρα.
Ο ελκυστήρας εξασκεί μία πίεση περιμετρική στα πρανή της γεώτρησης.
Αν αυτή η πίεση εφαρμοστεί σε μία γεώτρηση ανοιγμένη σε βράχο, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να υποχωρήσει ο βράχος και να χαλαρώση η πάκτωση ( διότι όπως ξέρουμε τα στερεά δεν υποχωρούν )

Αν όμως η θεμελίωση και η γεώτρηση είναι πάνω σε χαλαρό έδαφος, τότε χρησιμοποιούμε τον υδραυλικό ελκυστήραhttps://postimg.org/image/2mlql3ag4/ ο οποίος έχει υδραυλικό σύστημα ώστε να διορθώνει αυτόματα την υποχώρηση του εδάφους στα πρανή της γεώτρησης, ώστε να μην χαθεί η επιθυμητή συνάφεια ( πάκτωση ) εδάφους και αγκύρωσης.

Εξισώσεις ισορροπίας είναι η μεγαλύτερη ανάγκη των κατασκευών ως προς τις φορτίσεις του σεισμού.
Οι φορτίσεις, εξωτερικές και στατικές πάντα θα υπάρχουν
Δεν μπορούμε να σταματήσουμε ούτε τις φορτίσεις του σεισμού και του αέρα, ούτε τα φορτία τα στατικά.
Μπορούμε όμως να τους αλλάξουμε κατεύθυνση, και να τις οδηγήσουμε εκεί που θέλουμε εμείς,
με σκοπό την ισορροπία αυτόν των φορτίσεων, η οποία ισορροπία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τάσεις ( ίσες η μεγαλύτερες των φορτίσεων )οι οποίες θα αντιτίθενται στις φορτίσεις αυτές.
Αυτές τις αντιτιθέμενες τάσεις ισορροπίας προς τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, εφαρμόζονται από τα κάθετα φέροντα στοιχεία.
Τα κάθετα στοιχεία έχουν δύο διατομές.
Την οριζόντια διατομή, και την κάθετη.
Η οριζόντια διατομή των κάθετων φερόντων στοιχείων, είναι πολύ πιο αδύναμη από ότι είναι η κάθετη διατομή των κάθετων φερόντων στοιχείων.
Οπότε λογικό είναι αν θέλουμε μία ισχυρή διατομή η οποία θα αντιταχθεί στις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού ώστε να τις ισορροπήσει, αυτή είναι η κάθετη διατομή των φερόντων στοιχείων.
Σε αυτή την κάθετη διατομή πρέπει να οδηγήσουμε τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού για να ισορροπήσουν.
Με τον σημερινό σχεδιασμό, αυτές οι τάσεις ισορροπίας εφαρμόζονται από τις μικρές διατομές κάθετων και οριζόντιων φερόντων στοιχείων, οι οποίες διατομές αδυνατούν να αντιπαραθέσουν τάσεις ισορροπίας στις πλάγιες φορτίσεις ενός μεγάλης επιτάχυνσης σεισμού.
Αποτέλεσμα είναι η αστοχία αυτών των διατομών.
Η πάκτωση δώματος εδάφους ( όλων των φερόντων κάθετων στοιχείων ) εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού και τις κατευθύνει στις κάθετες διατομές των κάθετων φερόντων στοιχείων, οι οποίες είναι ποιο ισχυρές από τις οριζόντιες, και έχουν την ικανότητα να αντιπαραθέσουν τάσεις ισορροπίας ίσες και μεγαλύτερες αυτών των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να επιτευχθεί η ζητούμενη εξίσωση ισορροπίας.
Αυτό είναι το ΝΕΟ στον αντισεισμικό σχεδιασμό, και είναι η λύση προς τις καταστροφικές συνέπειες που επιφέρουν οι σεισμοί στις δομικές κατασκευές.
Αυτή είναι μία έχτρα τάση ισορροπίας, διότι δεν καταργεί τις τάσεις ισορροπίας των μικρών διατομών, αλλά μόνο προσθέτει μεγαλύτερη απόκριση.
Η μη πάκτωση όλων των φερόντων κάθετων στοιχείων με το έδαφος, δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, βάζοντας και τα στατικά φορτία των κατασκευών να συνεργασθούν με τα φορτία του σεισμού, μεγαλώνοντας το καταστρεπτικό του έργο.
Αυτό συμβαίνει διότι η μη πάκτωση δώματος εδάφους των φερόντων κάθετων στοιχείων, αλλάζει μερικές μοίρες τον κάθετο άξονά τους, λόγο της υφιστάμενης ταλάντωσης του κτιρίου.
Διότι τα φέροντα κάθετα στοιχεία είναι ενωμένα με τα οριζόντια στον κόμβο, η κίνηση των μεν, επηρεάζει τα δε, με αποτέλεσμα οι κολόνες να προσπαθούν να πάνε τα δοκάρια πάνω - κάτω.
Αυτή η κίνηση ανόδου της δοκού έρχεται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία του κτιρίου που έχουν κάθετη πάντα κατεύθυνση.
Αυτή η αντίθεση των φορτίων έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ροπών οι οποίες μεταλλάσσονται σε τέμνουσες, και είναι μία πρόσθετη καταπόνηση των μικρών διατομών, η οποία συμπληρώνει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, οι οποίες καταλήγουν και αυτές σε τέμνουσες στις μικρές διατομές.
Αυτή η πρόσθετη καταπόνηση των φορτίων του κτιρίου, σταματά όταν σταματά και η κάθετη παραμόρφωση των φερόντων κάθετων στοιχείων. ( ταλάντωση )
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την πάκτωση ή προένταση δώματος εδάφους.
Και αυτό είναι ένα άλλο ΝΕΟ στον αντισεισμικό σχεδιασμό που προσφέρει η ευρεσιτεχνία.
Και πολλά άλλα....

Σε αυτό το βίντεο υπάρχουν δύο διαφορετικά μοντέλα.
https://www.youtube....h?v=AnPr5wDi6So
Μόλις το βίντεο αρχίζει, βλέπουμε το πρώτο μοντέλο που είναι από τούβλα να αστοχεί αμέσως.
Παρατηρούμε τον κάθετο άξονα των λαμπάδων και των γωνιών, να παρουσιάζει μία μετατόπιση πότε δεξιά και πότε αριστερά.
Αυτή η μετατόπιση του κάθετου άξονα των γωνιών, αναγκάζει τα πρέκια να σηκωθούν προς τα πάνω.
Υπάρχει όμως το βάρος της κατασκευής, που έρχεται σε αντίθεση με την άνοδο που έχει το πρέκι.
Το βάρος υπερνικά την άνοδο που έχει το πρέκι, και βλέπετε εμφανέστατα την αστοχία ( κρακ )
Θέλετε και άλλο πείραμα για να το καταλάβετε?
Αυτό σας το λέω χρόνια τώρα και δεν το καταλαβαίνετε.
Στο ίδιο βίντεο, στο πρώτο λεπτό, βλέπουμε μια συμπαγή άκαμπτη κατασκευή ( χωρίς αρμούς χτισίματος ) πολύ πιο ισχυρή από την οπτοπλινθοδομή.
Σαν άκαμπτη και ισχυρή που είναι, αντιδρά αλλιώς.
Οι κόμβοι αντέχουν και πάει βόλτα πάνω στην σεισμική βάση.
Αν όμως το πλάτος παλινδρόμησης ήταν πιο μεγάλο, και το ύψος αυτού του μοντέλου μεγαλύτερο, ( θα άντεχαν οι κόμβοι ) αλλά θα επερχόταν ανατροπή λόγο μεγάλης ροπής, διότι στα ψιλά κτίρια υπάρχει ψιλό κέντρο βάρους.
Θα αντιδρούσε δηλαδή σαν αυτό το μοντέλο στο πείραμά μου.
https://www.youtube....0Zs3gvEulYCex2A
Τώρα αν το μοντέλο είχε μικρές κολόνες, και πολλούς ορόφους, θα έσπαγε στους κόμβους όπως έσπασε το πρώτο πείραμα της οπτοπλινθοδομής.
Το φάρμακο το ξέρετε... αν ήταν πακτωμένα στο δώμα με την βάση, κανένα από τα πάρα πάνω μοντέλα δεν θα είχε αστοχία.
Ούτε ρωγμές θα βλέπατε στους κόμβους, ούτε ανατροπή θα πάθαινε το μοντέλο, ούτε βόλτα θα πήγαινε.
Θα αντιδρούσε έτσι https://www.youtube....h?v=RoM5pEy7n9Q

Ο μοχλός και ο φέρον οργανισμός
Η σχέση του μοχλού με τον σκελετό της οικοδομής είναι μεγάλη.
Μοχλοί είναι όλα τα οριζόντια στοιχεία, και υπομόχλια όλα τα κάθετα στοιχεία.
Με ένα μοχλό μπορούμε να μετακινήσουμε μεγάλα φορτία διότι πολλαπλασιάζουμε την αρχική δύναμη που εφαρμόζουμε.
Εξαρτάτε από την θέση που τοποθετούμε το υπομόχλιο.
https://upload.wikime...stClass.svg.png
Αν το υπομόχλιο είναι στο κέντρο, και οι δυνάμεις των άκρων είναι ίδιες, τότε έχουμε ισορροπία.
Αλλιώς οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστρεπτικές.
https://www.gpseminar...83/Anonymos.jpg
Αν όμως στο μέρος του υπομοχλίου έχουμε πάκτωση, τότε δημιουργείτε ροπή, και στρέψη στον κόμβο.
Αυτό συμβαίνει στους κόμβους ενός σκελετού οικοδομής, όπου η δύναμη είναι το φορτίο της κατασκευής, το οποίο πολλαπλασιάζετε στον κόμβο, ο οποίος έχει τον ρόλο που έχει το υπομόχλιο. ( υπομόχλιο = σημείο συμβολής υποστυλώματος δοκού )
Δηλαδή εσείς οι μηχανικοί πιστεύεται ότι ο κόμβος μπορεί να αντέξει το βάρος της κατασκευής πολλαπλασιαζόμενο εκατοντάδες φορές στον κόμβο.
Είναι αστείο και μόνο που το σκέπτεστε.
Ο μοχλός της δοκού ενεργοποιείτε μόνο κατά την ταλάντωση που προκαλεί ο σεισμός.
Αν δεν σταματήσετε την ταλάντωση του σκελετού, κάθε φορά που θα γίνετε σεισμός θα αναθεωρείτε τον αντισεισμικό κανονισμό, βάζοντας περισσότερο οπλισμό.
Αυτό κάνει πολύ πιο ακριβή μία κατασκευή....δεν την κάνει η ευρεσιτεχνία μου.
Το άλλο πρόβλημα που έχετε είναι η σινάφια του οπλισμού με το σκυρόδεμα.
Το υπομόχλιο διαχωρίζει τις δυνάμεις εφελκυσμού σε δεξιές και αριστερές
Υπάρχει εμφανή διαφορά δυναμικού στον κόμβο ως προς την σινάφια, του δεξιού και του αριστερού μέρους της δοκού, και του υποστυλώματος.
Επειδή είναι αδύνατον ο κόμβος να παραλάβει αυτά τα φορτία, η αντοχή του φέροντα εξαρτάτε μόνον από την ελαστικότητα ( πλαστιμότητα ) των υποστυλωμάτων.
Για τον λόγο αυτό σας αρέσει η πλαστιμότητα, διότι μέχρι σήμερα δεν είχατε άλλη εναλλακτική λύση.
Αυτήν την λύση σας την δίνω στο πιάτο, και εσείς κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί τα αλλάζει όλα.
Αν η πάκτωση του οπλισμού εφαρμόζετε εξωτερικά του σκυροδέματος, και όχι με την σινάφια, τότε καταργείται η διαφορά δυναμικού, διότι ο εφελκυσμός μετατρέπετε σε εξωτερικά φορτία θλίψης που αντέχει το σκυρόδεμα.
Η λύση που σας δίνω καταργεί την σχέση μοχλού υπομοχλίου, και το πρόβλημα διαφοράς δυναμικού στην σινάφια.
Και να το αποτέλεσμα. https://www.youtube....0Zs3gvEulYCex2A
Και εσείς αντί να με βοηθήσετε, υποστηρίζεται ξενόφερτους αντισεισμικούς κανονισμούς, για τους οποίους μάλιστα έχετε συγκροτήσει και επιτροπή υπεράσπισης του ΕΑΚ, και τους έχετε βάλει και ΚΑΝ.ΕΠΕ για να κάθονται για όσους τον δέχονται. .

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πειράματος είναι.
I made myself some measurements for the experiment.
I do not know if they are correct.
If you give me more details, will help me a lot.


1) In 60 seconds covered 52,80 meters.
2 ) Width 22 cm ... reciprocation .
3 ) In one minute made 240 runs of 22 cm
4 ) The width of the regression went through the 22 cm in 0.25 of a second ..
maximum velocity of shaking at the base was 52,80/60 (= 0.86 meters per second)
the exciting time period was 0.25 sec
The exciting frequency which i assume , on the basis of provided data, is 3.8 Hz.
However, I do not have the natural frequency of model.

In this video https://www.youtube....ure=c4-overview
from 2.45 minutes to 2.50 minutes ( in 5 seconds) I counted 20 times x 22 cm .

the base goes up and down 8 cm also move the same time.


Other technical features .


Concrete .. consists of four parts sand and one part cement . (Not gravel )
the quality of the concrete can not be matched to known C16/20
The width of the base is regression 22cm
Regression from 108 up to 216 strokes per minute of 22 cm
Model Dimensions Width 1.1 x Depth 1.1 x Height 1.3 m
Plates 4 cm width
Walls 4 cm thickness
By raft 5 cm thickness
SCALE 1 to 7 in actual size area of 64 sq.m per floor ..
Weight 1300 kg
armature
Double steel mesh everywhere diameter 1,5 mm, steel mesh eyes , 5 x 5 cm
Tendons 5 mm diameter wrapped in five layers of duct tape to prevent the connection of concrete - steel

α)Συχνότητα ονομάζουμε τον αριθμό των επαναλήψεων ενός γεγονότος στη μονάδα του χρόνου. Η συχνότητα χαρακτηρίζει οποιοδήποτε φυσικό μέγεθος μεταβάλλεται περιοδικά, δηλαδή επαναλαμβάνει τις ίδιες τιμές σε τακτά χρονικά διαστήματα.

β)Ιδιοσυχνότητα


Συντονισμός στην κυματική καλείται το φαινόμενο της εξαναγκασμένης ταλάντωσης κατά το οποίο η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Κάθε ταλαντωτής μπορεί να ταλαντώνεται σε μία ή περισσότερες συχνότητες. Όταν το σύστημα διεγείρεται στιγμιαία, τότε αρχίζει η ταλάντωση η οποία συμβαίνει με συχνότητα που ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητά του. Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.
Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή.

γ) Η ροπή αδράνειας (ή γωνιακή μάζα) είναι μέγεθος της μηχανικής και εκφράζει την κατανομή των υλικών σημείων ενός σώματος ως προς έναν άξονα περιστροφής. Συμβολίζεται με Ι και έχει διαστάσεις μάζας επί μήκος στο τετράγωνο (σε μονάδες διεθνούς συστήματος kg·m2). Υπολογίζεται ως άθροισμα γινομένων στοιχειωδών μαζών επί το τετράγωνο της αποστασής τους από έναν άξονα.

Η ροπή αδράνειας έχει στην περιστροφική κίνηση την σημασία που έχει η μάζα στην γραμμική. Συγκεκριμένα, η φυσική σημασία της ροπής αδράνειας σχετίζεται με την ικανότητα που έχουν τα σώματα να αντιστέκονται σε μεταβολές της περιστροφικής τους κατάστασης. Όσο μεγαλύτερη ροπή αδράνειας έχει ένα σώμα, τόσο δυσκολότερα περιστρέφεται.
Ας σημειωθεί επίσης ότι η ροπή αδράνειας ορίζεται πάντοτε ως προς κάποιον άξονα περιστροφής.

δ) Γωνιακή επιτάχυνση ονομάζουμε τον ρυθμό μεταβολής της γωνιακής ταχύτητας ενός σώματος.

Απάντηση
Όλα αυτά που ανάφερα πάρα πάνω, για να ισχύσουν χρειάζεται μία βασική αρχή, ( την ελευθερία κινήσεων των σωμάτων τουλάχιστον προς μίαν κατεύθυνση. )
Παράδειγμα
Αν έχουμε μία ράβδο πακτωμένη στο ένα άκρο της, αυτή μπορεί να συντονιστεί όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Αν όμως στο ένα ελεύθερο άκρο της ράβδου εφαρμόσουμε μία δύναμη απόσβεσης το φαινόμενο της ταλάντωσης δεν σταματά, αλλά δεν πολλαπλασιάζεται.
Αν είσαι σε ένα καράβι, θα έχεις προσέξει τα τραπέζια που έχουν ένα πόδι, να τρέμουν.
Μόλις όμως ακουμπήσεις το δάκτυλό σου επάνω στο τραπέζι, σταματάει αμέσως η μεγάλη ταλάντωση.
Συμπέρασμα
Αν εφαρμόσουμε μία δύναμη αντίθετη στο εξωτερικό μέρος ενός άξονα, αυτός φρενάρει.
Δηλαδή σταματήσαμε την γωνιακή επιτάχυνση, και γενικά αν η δύναμη είναι μεγάλη, σταματάμε και την κινητική ενέργεια της ροπής.π.χ τα φρένα.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραπέζι και το δάκτυλο.
Το ίδιο συμβαίνει και με την πάκτωση εδάφους δώματος που εφαρμόζει η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας μου.
Δηλαδή πάνε περίπατο οι υπολογισμοί που κάνετε για την ιδιοσυχνότητα, και την ροπή αδράνειας.
Αυτό συμβαίνει διότι εφαρμόζεται περιοδική απόσβεση, σε κάθε κύκλο ή περίοδο φόρτισης, έως και φρενάρισμα της κίνησης.
Εξισώσεις ισορροπίας του κάθε υποστυλώματος ξεχωριστά, υπολογίζοντας και την πλάγια δύναμη αδράνειας των πλακών που εφαρμόζουν αυτές στα υποστυλώματα, είναι η λύση.
Αυτήν την πάκτωση που εκτελούν τα φρένα στο πλατό, αυτήν την πάκτωση σας δείνω εγώ στο δώμα.
Δηλαδή εφαρμόζω μέσο της ευρεσιτεχνίας μου, εξισώσεις ισορροπίας προς στις ροπές και εξισώσεις απόσβεσης στην φυσική ταλάντωση του φέροντα ώστε η ταλάντωση να μην πολλαπλασιάζετε και να προκαλεί το φαινόμενο της ιδιοσυχνότητας διεγέρτη και ταλαντωτή.
που σε φυσικές συνθήκες μεγαλώνει σταδιακά το πλάτος ταλάντωσης μέχρι συνθήκης καταρρεύσεως, του φέροντα.
Αυτά τα λέω επικαλούμενους νόμους της κινηματικής

Αυτά που είπα πάρα πάνω, καταρρίπτουν ( ως λανθασμένους ) όλους τους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο.
Διότι η ροπή και η ιδιοσυχνότητα είναι οι κύριες αιτίες αστοχίας των κατασκευών.
Και εγώ τους βρήκα την μέθοδο που λύνει αυτά τα δύο προβλήματα. ....και πολλά άλλα ...
Η δύναμη αυτή που εφαρμόζω στο δώμα, πρέπει να προέρχεται από εξωτερικό παράγοντα.
Εγώ, αυτήν την δύναμη, την άρπαξα από το έδαφος, και με την βοήθεια του τένοντα, την μετέφερα στο δώμα.
Την ισχυρή προένταση την εφαρμόζω μεταξύ της επιφανείας του εδάφους, ( στο ύψος της θεμελίωσης ) και τα βάθη της γεώτρησης, πριν την κατασκευή της οικοδομής, για να πετύχω πρώτα την ισχυρή πάκτωση στα πρανή της γεώτρησης.
Μετά σταδιακά ( με την βοήθεια περικοχλίου ) κατά την κατασκευή της οικοδομής, επεκτείνουμε τον τένοντα μέχρι την οροφή, όπου εκεί ή απλά τον πακτώνουμε στο δώμα, ή άμα θέλουμε του εφαρμόζουμε μικρή ( δεύτερη ) προένταση.
Αυτή η μέθοδος εφαρμόζετε πρώτη φορά.

Όποιος καλός θέλει και μπορεί να με βοηθήσει στην έρευνά μου, ας μου πει αν αγοράσω αυτό το εργαλείο μετρήσεων της επιτάχυνσης, αν θα μπορώ να έχω αξιόλογες μετρήσεις των πειραμάτων μου.
Για τη μέτρηση της επιτάχυνσης μου πρότειναν τη λύση του συστήματος FastTracer που περιλαμβάνει το επιταχυνσιόμετρο, καλώδιο σύνδεσης και λογισμικό. Διατίθεται και σε ασύρματη έκδοση.
​Δείτε τεχνικές πληροφορίες παρακάτω
https://www.sequoia.i...fast_tracer.htm
https://www.sequoia.i...Tracer_NEWS.pdf

Υπάρχει ο συντελεστής σεισμικής απόκρισης q
ο οποίος βασικά κατατάσσει τα κτίρια με πλαστιμότητα χαμηλή, μέση, και υψηλή.
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι ένα κτίριο μπορεί να είναι εντελώς άκαμπτο και να έχει την ικανότητα να παραλαμβάνει καλύτερα και από τα πλάστιμα κτίρια την πλάγια φόρτιση του σεισμού?
Φυσικά και δεν το έχετε σκεφτεί, γιατί πρώτα όταν τα κτίρια κατασκευάζονταν με χαμηλή πλαστιμότητα είχαν πιο πολλές αστοχίες.
Ο σχεδιασμός σας πάντα μετατρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού σε ροπές εφαρμοζόμενες στους κόμβους, η οποίες μεταλλάσσονται σε τέμνουσες στις μικρές διατομές των υποστυλωμάτων,των τοιχίων, και των δοκών.
Φυσικά με αυτήν την μέθοδο που σχεδιάζετε σήμερα, ο καλύτερος τρόπος σχεδιασμού είναι η υψηλή πλαστιμότητα.
Αυτήν την υψηλή πλαστιμότητα χρησιμοποιούν και τα δένδρα στα κλαδιά τους.
Τα δένδρα όμως έχουν και ρίζες, δηλαδή έχουν και μία πολύ ισχυρή πάκτωση την οποία εσείς δεν έχετε.
Νομίζετε ότι έχετε, ( με τα υπόγεια ) αλλά δεν έχετε πραγματική πάκτωση.
Η διαφορά στην πάκτωση των κατασκευών και των δένδρων έγκειται στο ότι οι ίνες των δένδρων τραβάνε το χώμα, ενώ οι κολώνες τραβάνε τον πεδιλοδοκό, δημιουργώντας μοχλό.
Το δένδρο δεν δημιουργεί ροπή στον κόμβο δένδρου εδάφους, ούτε οριζόντιο μοχλό, γιατί δεν είναι ενωμένα στον κόμβο,... ενώ η κολόνα δημιουργεί ροπή στον κόμβο μεταξύ κολόνας και πεδιλοδοκού, λόγο στρέψης που προκαλεί η πάκτωση των δύο στον κόμβο.
Το ίδιο κάνω και εγώ με την μέθοδο κατασκευών που προτείνω.
Κάνω αυτό που κάνει το δένδρο. Βάζω ρίζες στην κατασκευή, σε κάθε κολόνα και κάθε τοιχίο.
Οι ρίζες του δένδρου κατευθύνονται κάθετα του κορμού, και πακτώνονται στο χώμα.
Οι δικές σας ρίζες ( οπλισμός πεδιλοδοκού ) κατευθύνονται οριζόντια, και πακτώνονται στην ίδια κατασκευή που έχει το πρόβλημα.
Αυτό είναι το λάθος σας, διότι άλλο πάκτωση κατασκευής και εδάφους, και άλλο πάκτωση κατασκευής με κατασκευή.
Είναι σαν να πιάνεστε από την άκρη ενός σχοινιού, όπου η άλλη του άκρη δεν είναι δεμένη πουθενά, και να απαιτείται από το σχοινί να σας κρατήσει.
Σαν την παροιμία που λέει ότι αυτός που πνίγεται από τα μαλλιά του πιάνεται.
Αυτό που κάνει το δένδρο με τις ρίζες, είναι η πάκτωση της βάσης του κορμού του με το έδαφος.
Το μέρος του δένδρου έξω από το χώμα είναι πλάστιμο.
Αυτό θα μπορούσα να το κάνω και εγώ με την ευρεσιτεχνία μου, πακτώνοντας μόνο την βάση με το έδαφος, και όχι το δώμα με το έδαφος.
Γιατί δεν το κάνω και επιμένω στην πάκτωση δώματος εδάφους?
Πολύ απλά,... για να σταματήσω τελείως την παραμόρφωση, διότι το κτίριο δεν είναι δένδρο, έχει επάνω του μη φέροντα στοιχεία όπως είναι η τοιχοποιία η οποία λόγο πλαστιμότητας και παραμόρφωσης αστοχεί.
Δεν θέλω επισκευές..πολύ απλά.
Δεν είμαι από αυτούς που θέλω σεισμική απόσβεση.
Εγώ θέλω παραλαβή 100% των φορτίσεων του σεισμού χωρίς απόσβεση, χωρίς παραμορφώσεις.
Για να πετύχω αυτήν την αντοχή του κτιρίου, πάκτωσα το δώμα με έναν εξωτερικό πανίσχυρο παράγοντα, που είναι το έδαφος.
Αυτή η πάκτωση εκτρέπει την κατεύθυνση των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή των κάθετων στοιχείων, λόγο αντίδρασης του τένοντα στο δώμα, και του εδάφους στο Π της βάσης.
Πάνε και οι ροπές στους κόμβους, πάει περίπατο και η πλαστιμότητα.
Παραλαμβάνω την φόρτιση του σεισμού με άλλη τεχνική.
Εσείς μάθατε στις σπουδές που κάνατε να σχεδιάζετε έτσι.
Τι να πω μαζί σας, όταν εγώ είμαι ο δάσκαλος που σας λέει μία άλλη μέθοδο.
Εσείς κατασκευάζετε ένα δένδρο που απλά το χώνετε λίγο μέσα στο χώμα χωρίς καν να έχει ρίζες, ενώ εγώ κατασκευάζω έναν παραλληλόγραμμο τάκο βιδωμένο στο έδαφος.
Πιο από τα δύο συστήματα σχεδιασμού αντέχει περισσότερο στην αδράνεια.... το δικό σας, ή το δικό μου.?

Όταν ταλαντεύεται ο φέροντας,υπάρχει η ροπή αδράνειας του φέροντα.
Αν η ροπή του φέροντα είναι δεξιόστροφη, οι ροπές όλων των κόμβων του, είναι αριστερόστροφες.
Αυτό συμβαίνει διότι η ταλάντωση του φέροντα, είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα των ροπών αδράνειας.
Κατά την περιστροφική φορά του φέροντα, εμφανίζονται φορτία στατικά, τα οποία δεν έχουν την στήριξη της βάσης.
Αν η ροπή αδράνειας του κτιρίου είναι δεξιόστροφη, τα αστήριχτα στατικά φορτία εμφανίζονται στην αριστερή μεριά του κτιρίου, και αυτά τα φορτία είναι υπεύθυνα για την αντίθετη φορά των ροπών στους κόμβους.
Η λύση για να αποφύγουμε όλες τις ροπές των κόμβων, αλλά και όλη την ροπή του κτιρίου, είναι να το πακτώσουμε στο δώμα με το έδαφος.
Η πάκτωση αυτή, σταματά τις ροπές, αλλά κυρίως σταματά τον καταστρεπτικό ρόλο των αστήρικτων στατικών φορτίων τα οποία είναι η κύρια αιτία αστοχίας στον σεισμό.
Άσχετα το πόσο μεγάλος ή μικρός είναι ο σεισμός, αυτό το πρόβλημα υπάρχει πάντα.
Διότι όπως ξέρουμε οι εντάσεις υπάρχουν πάντα, αλλά δεν φαίνονται, παρά μόνο εκ του αποτελέσματος της αστοχίας.
Αν οι κόμβοι είναι πλάστιμοι, υφίσταται παραμόρφωση του φέροντα, και αν υπερβούν τα όρια, κατάρρευση ή αστοχία των στοιχείων.
Αν οι κόμβοι είναι άκαμπτοι και ισχυροί, παρατηρείται τάση ανατροπής, ή αν υπερβούν τα όρια ολική ανατροπή.
Αυτά τα προβλήματα είναι υπαρκτά στον ΕΑΚ και είναι η κύρια αιτία αστοχίας των κατασκευών, αλλά και η κύρια αιτία που ανεβαίνει το κόστος κατασκευής ενός κτιρίου, λόγο της ανάγκης τοποθέτησης όλο και περισσότερου οπλισμού.
Πως να μην διαφωνώ με τον αντισεισμικό κανονισμό που επιβάλει νομοθετικά ο ΕΑΚ όταν μου επιβάλει να κτίζω λανθασμένα?
Αυτά τα προβλήματα που ανέφερα, αλλά και πολλά άλλα όπως η καλύτερη θεμελίωση, είναι που λύνει η αντισεισμική μου μέθοδος, που συν της άλλης μου απαγορεύουν εμένα αλλά και στον κόσμο όλον να τοποθετήσει στις κατασκευές.
Τα προβλήματα που σας είπα στην πράξη.
Μέθοδος του ΕΑΚ https://www.youtube....0Zs3gvEulYCex2A
Λύση δική μου https://www.youtube....0Zs3gvEulYCex2A

Ας δούμε και μία άλλη αστοχία του ΕΑΚ που λύνει η ευρεσιτεχνία μου.
α) Μέθοδος οπλισμού ΕΑΚ = Χάλυβας σε συνεργασία με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας.
β) Δική μου μέθοδος = Ελεύθερος τένοντας πακτωμένος εξωτερικά του σκυροδέματος στα δύο του άκρα.
Πως αντιδρούν στην ταλάντωση του φέροντα οι δύο διαφορετικοί μέθοδοι οπλισμού.
α) Η μέθοδος του ΕΑΚ είναι πλάστιμη διότι δίνει στον φέροντα την δυνατότητα να έχει ελαστικότητα.
Δηλαδή καταπονεί τα υποστυλώματα με εφελκυσμό του χάλυβα και του σκυροδέματος, διότι παραμορφώνετε.
Η συνάφεια του χάλυβα με το σκυρόδεμα καταπονεί το δεύτερο με ακτινωτές διατμητικές τάσεις.
Η ακτίνα καμπυλότητας του υποστυλώματος τείνει να βγάλει τον οπλισμό έχω από το σκυρόδεμα, και να σπάσει το σκυρόδεμα επικάλυψης.
Δημιουργεί πολύ εύκολα τον μηχανισμό ορόφου, διότι δεν δρα ενιαία από το δώμα μέχρι την βάση, διότι έχει ματίσεις και διαφράγματα, που εκτός των άλλων, βοηθούν πολύ την παραμόρφωση του φέροντα.

Μέθοδος οπλισμού δική μου.
Ελεύθερος τένοντας πακτωμένος εξωτερικά του σκυροδέματος στα δύο του άκρα.
Αυτή η μέθοδος κατά την ταλάντωση αντιδρά εντελώς διαφορετικά διότι.
1) Δεν υφίσταται εφελκυσμός του σκυροδέματος, ούτε από την εσωτερική ούτε από την εξωτερική πλευρά του υποστυλώματος, διότι η εξωτερική αντίδραση στο δώμα, πιέζει το υποστύλωμα προς τα κάτω δημιουργώντας μόνο θλίψη όταν αυτό αναγκάζετε λόγο της ροπής αδράνειας να ανέλθει προς τα επάνω.
2) Ο τένοντας σαν ένα σώμα που είναι από την κορφή μέχρι και την άγκυρα, αντιδρά καλύτερα στην κάμψη που του επιβάλει το υποστύλωμα, προστατεύοντας αυτό από την κάμψη, διότι κατά την παραμόρφωσή του αντιδρά στο δώμα και στην αγκύρωση, βοηθώντας και στην κάμψη, αλλά και στην αποφυγή του μηχανισμού ορόφου το υποστύλωμα.
3) Ο χάλυβας εξαντλεί το 100% της εφελκυστικής του αντοχής πριν αστοχήσει, διότι πολύ απλά δεν εξαρτάτε από την συνάφεια η οποία απαιτεί να έχει και το σκυρόδεμα τις ίδιες αντοχές που έχει ο χάλυβας για να αντέξει την σωστή συνεργασία..φυσικά το σκυρόδεμα δεν διαθέτει αυτήν την αντοχή, με αποτέλεσμα να μην παίρνουμε το 100% της αντοχής του χάλυβα.
Ρε τον ΕΑΚ τι μας κάνει?

Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις των 44 cm.... οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις των 44 cm
https://www.youtube....h?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν=138,16cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής των 22cm, δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*138,16/0,50=1105,28cm/sec2=1105,28/981= 1,13g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,06g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα είναι οριζοντίως 1,13g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,06g
Πείραμα με επιτάχυνση 8 g!
Η πραγματική φυσική επιτάχυνση του σεισμού είναι αυτή που ανέφερα πάρα πάνω.
Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14, για να δούμε την πραγματική ένταση που θα είχε ο σεισμός αν το μοντέλο ήταν σε πραγματική κλίμακα, πρέπει να πολλαπλασιαστεί η ακτίνα r x την κλίμακα 7,14 με την οποία κατασκευάστηκε το μοντέλο.
Συγκεκριμένα ...
Στο πείραμα το μοντέλο αυτό έκανε…
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις….οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις
https://www.youtube....h?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm x την κλίμακα 7,14 στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν= 987 cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*987/0,50=7896cm/sec2=7896/981= 8g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,43g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα για φυσικού μεγέθους κατασκευή είναι οριζοντίως 8g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,43g
Η συμπεριφορά του μοντέλου ήταν χωρίς αστοχίες στο πείραμα, και άρα δεν ξέρουμε τις περαιτέρω αντοχές του.
Τα κτίρια στην Κεφαλονιά κατασκευάζονται με τον μεγαλύτερο συντελεστή σεισμικότητας στην Ελλάδα που είναι 0,36 g.
Αν και άντεξαν πολύ περισσότερο σε 0,50 - 0,60 g που έφθασε η επιτάχυνση σε αυτόν τον σεισμό.
Όπως και να έχει, το μοντέλο σχεδιασμού μου ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή g που σήμερα σχεδιάζεται.

Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
https://en.wikipedia....nd_acceleration

Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy